AXIS M3205-LVE Network Camera

Chrome^TM

Firefox^®

Edge^TM

Safari^®

Windows^®

macOS^®

Linux^®

Inne systemy operacyjne

Wyświetl/ukryj menu główne.

Uzyskaj dostęp do pomocy dotyczącej produktu.

Zmień język.

Ustaw jasny lub ciemny motyw.

Menu użytkownika zawiera opcje:

• Informacje o zalogowanym użytkowniku.

• Change user (Zmień użytkownika): Ta opcja umożliwia wylogowanie bieżącego użytkownika i zalogowanie nowego użytkownika.

• Log out (Wyloguj) : Ta opcja umożliwia wylogowanie bieżącego użytkownika.

Menu kontekstowe zawiera opcje:

• Analytics data (Dane analityczne): Zaakceptuj, aby udostępniać nie osobiste dane przeglądarki.

• Feedback (Opinia): Ta opcja pozwala wystawiać opinie, by pomagać nam w poprawianiu funkcjonalności produktów i usług.

• Legal (Informacje prawne): Wyświetl informacje o plikach cookie i licencjach.

• About (Informacje): Tutaj znajdziesz informacje o urządzeniu, w tym wersję oprogramowania sprzętowego i numer seryjny.

• Interfejs starszego urządzenia: Zmień interfejs urządzenia na starszą wersję.

Pokazuje informacje o synchronizacji z usługą NTP, w tym czy urządzenie jest zsynchronizowane z serwerem NTP oraz czas pozostały czas do następnej synchronizacji.

NTP settings (Ustawienia NTP): Kliknij, aby przejść do strony Date and time (Data i godzina), gdzie można zmienić ustawienia usługi NTP.

Tutaj znajdziesz informacje o urządzeniu, w tym wersję oprogramowania sprzętowego i numer seryjny.

Upgrade firmware (Aktualizuj oprogramowanie sprzętowe): Kliknij, aby przejść do strony Maintenance (Konserwacja), gdzie można wykonać aktualizację oprogramowania sprzętowego.

Kliknij, aby odtworzyć strumień wideo na żywo.

Kliknij, aby zatrzymać odtwarzanie strumienia wideo na żywo.

Kliknij, aby zapisać zrzut ekranu ze strumienia wideo na żywo. Plik jest zapisywany w folderze „Pobrane” na komputerze. Nazwa pliku to [snapshot_YYYY_MM_DD_HH_MM_SS.jpg]. Rozmiar pliku zależy od kompresji zastosowanej w przeglądarce internetowej, do której przysyłane jest ujęcie, więc może on różnić się od wartości ustawienia kompresji w urządzeniu.

Kliknij, aby wyświetlić porty wyjścia we/wy. Użyj przełącznika, aby otworzyć lub zamknąć obwód portu, na przykład w celu przetestowania urządzeń zewnętrznych.

Kliknij, aby ręcznie włączyć lub wyłączyć oświetlenie w podczerwieni.

Kliknij, aby uzyskać dostęp do ekranowych elementów sterowania:

• Wstępnie zdefiniowane elementy sterowania: Włącz, aby używać dostępnych ekranowych elementów sterowania.

• Niestandardowe elementy sterowania: Kliknij przycisk Add custom control (Dodaj niestandardowy element sterowania), aby dodać ekranowy element sterujący.

Kliknij, aby ręcznie włączyć grzejnik na określony czas.

Kliknij, aby rozpocząć ciągłą rejestrację strumienia wideo na żywo. Kliknij przycisk ponownie, aby zatrzymać rejestrację. Jeżeli rejestrowanie jest w toku, po ponownym uruchomieniu kamery zostanie wznowione automatycznie.

Kliknij, aby wyświetlić pamięć masową skonfigurowaną dla urządzenia. Aby skonfigurować pamięć masową, należy zalogować się jako administrator.

Kliknij, aby wyświetlić więcej ustawień:

• Video format (Format wideo): Wybierz format kodowania, który ma być zastosowany w podglądzie na żywo. Wybór formatu z kompresją wideo spowoduje zwiększone wykorzystanie procesora i pamięci.

• Client stream information (Dane strumienia klienta): Włącz, aby wyświetlać dynamiczne informacje o strumieniu wideo na żywo odtwarzanym w przeglądarce. Informacje o przepływności różnią się od informacji podanych w nakładce tekstowej, ponieważ pochodzą one z różnych źródeł. Przepływność w informacjach o strumieniu na urządzeniu klienckim dotyczy ostatniej sekundy i pochodzi ze sterownika kodowania w urządzeniu. Przepływność w nakładce tekstowej to średnia z ostatnich 5 sekund i pochodzi z przeglądarki. Obie wartości obejmują tylko nieprzetworzony strumień wideo, a nie dodatkową przepustowość generowaną w trakcie przesyłania przez sieć przy użyciu protokołu UDP/TCP/HTTP.

• Adaptive stream (Strumień adaptacyjny): Włącz, aby dostosować rozdzielczość obrazu do rzeczywistej rozdzielczości wyświetlania w kliencie, co poprawi jakość odbioru i zapobiegnie przeciążeniu sprzętu klienta. Strumień adaptacyjny jest stosowany tylko podczas oglądania strumienia wideo na żywo w interfejsie WWW za pomocą przeglądarki internetowej. Po włączeniu funkcji strumienia adaptacyjnego maksymalna poklatkowość wynosi 30 kl./s. Wykonanie zrzutu ekranu przy włączonej funkcji strumienia adaptacyjnego spowoduje, że zrzut użyje rozdzielczości obrazu wybranej w strumieniu adaptacyjnym.

• Level grid (Siatka poziomu): Kliknij opcję , aby wyświetlać siatkę poziomu. Siatka pomaga stwierdzić, czy obraz jest wyrównany w poziomie. Kliknij opcję , aby ukryć siatkę.

• Licznik pikseli: Kliknij przycisk , aby wyświetlić licznik pikseli. Przeciągnij ten obszar i zmień jego rozmiar, aby objąć nim obszar zainteresowania. W polach Width (Szerokość) i Height (Wysokość) można również zdefiniować liczbę pikseli określającą rozmiar obszaru.

• Refresh (Odśwież): Kliknij opcję , aby odświeżyć nieruchomy obraz w widoku na żywo.

Kliknij, aby wyświetlać podgląd na żywo w pełnej rozdzielczości. Jeśli pełna rozdzielczość jest większa niż rozmiar ekranu, do nawigowania po obrazie użyj mniejszej rozdzielczości.

Kliknij, aby wyświetlać strumień wideo na żywo na pełnym ekranie. Naciśnij Esc aby wyjść z trybu pełnoekranowego.

Capture mode (Tryb rejestracji): Tryb rejestracji to predefiniowana konfiguracja, która określa sposób zapisywania obrazów przez kamerę. Zmiana trybu rejestracji może wpłynąć na inne ustawienia, takie jak obszary obserwacji i maski prywatności.

Mounting position (Pozycja montażowa): Orientacja obrazu może się zmieniać w zależności od sposobu zamontowania kamery.

Power line frequency (Częstotliwość zasilania): Wybierz częstotliwość używaną w miejscu użytkowania instalacji, aby zminimalizować migotanie obrazu. W Ameryce z reguły używa się częstotliwości 60 Hz. W pozostałej części świata przeważają sieci o częstotliwości 50 Hz. Jeżeli nie wiesz, z której częstotliwości zasilania korzysta sieć w Twoim regionie, zapytaj lokalne władze.

Rotate (Obróć): Wybierz preferowaną orientację obrazu.

Scene profile (Profil sceny): Wybierz profil sceny pasujący do scenariusza dozoru. Profil sceny optymalizuje ustawienia obrazu, w tym poziom koloru, jasność, ostrość, kontrast i kontrast lokalny, dla określonego środowisku lub przeznaczenia.

• Forensic (Do celów dochodzenia): Nadaje się na potrzeby dozoru.

• Indoor (Wewnątrz pomieszczeń): Nadaje się do wnętrz budynków.

• Outdoor (Na zewnątrz pomieszczeń): Nadaje się do miejsc poza budynkami.

• Vivid (Żywe kolory): Nadaje się do prezentacji.

• Podgląd ruchu drogowego: Nadaje się do monitorowania ruchu pojazdów.

Saturation (Nasycenie): Użyj suwaka, aby dostosować intensywność kolorów. Można na przykład uzyskać obraz w odcieniach szarości.

Contrast (Kontrast): Suwak służy do regulacji różnicy między jasnymi a ciemnymi fragmentami obrazu.

Brightness (Jasność): Użyj suwaka, aby dostosować intensywność światła. Może to poprawić widoczność obiektów. Ustawienie jasności jest stosowane po rejestracji obrazu i nie wpływa na zawarte w nim informacje. Aby uzyskać lepszą widoczność szczegółów na ciemnym obszarze, zazwyczaj lepiej jest zwiększyć wzmocnienie lub czas ekspozycji.

Sharpness (Ostrość): Aby zwiększyć wyrazistość obiektów na obrazie, należy za pomocą suwaka wyregulować kontrast krawędzi. Zwiększenie ostrości może spowodować wzrost przepływności bitowej i efekcie zapotrzebowania na zasób.

WDR: Włącz tę funkcję, aby wyświetlić zarówno ciemne, jak i jasne obszary na obrazie.

Local contrast (Lokalny kontrast): Za pomocą suwaka wyreguluj kontrast obrazu. Wyższa wartość zwiększa kontrast pomiędzy ciemnymi i jasnymi obszarami.

Tone mapping (Mapowanie tonowe): Suwak ten służy do zmiany wartości mapowania tonalnego zastosowanego na obrazie. Jeżeli wartość ta wynosi zero, to stosowana jest tylko standardowa korekcja gamma; wyższa wartość zwiększa widoczność na obrazie.

Kiedy kamera wykryje temperaturę barwową docierającego do niej światła, może ona dostosować obraz w celu zwiększenia naturalności kolorów. Jeśli to nie wystarczy, można wybrać odpowiednie źródło światła z listy.

Automatyczne ustawienie balansu bieli zmniejsza ryzyko migotania dzięki stopniowemu dostosowywaniu się do zmian. W przypadku zmiany oświetlenia lub podczas pierwszego uruchomienia kamery dostosowanie się do nowego źródła światła może zająć maksymalnie 30 sekund. Jeżeli w scenie znajduje się więcej niż jeden typ źródła światła, tj. różnią się one temperaturą barwową, to algorytm automatycznego balansu bieli bierze pod uwagę dominujące źródło światła. Można to obejść poprzez wybranie stałego balansu bieli, który dostosowuje się do referencyjnego źródła światła.

Light environment (Środowisko oświetlenia):

• Automatic (Automatycznie): Automatyczna identyfikacja i kompensacja względem koloru źródła światła. Jest to zalecane ustawienie, które można wykorzystać w większości sytuacji.

• Automatic – outdoors (Automatyczny — zewnętrzny): Automatyczna identyfikacja i kompensacja względem koloru źródła światła. Jest to zalecane ustawienie, które można wykorzystać w większości sytuacji dla dozoru na zewnątrz pomieszczeń.

• Custom – indoors (Niestandardowe — wewnętrzne): Stałe dostosowanie koloru dla pomieszczenia z oświetleniem innym niż jarzeniowe, odpowiednie dla zwykłej temperatury barwowej około 2800 K.

• Custom – outdoors (Niestandardowe — zewnętrzne): Stałe dostosowanie koloru dla słonecznej pogody z temperaturą barwową około 5500 K.

• Fixed – fluorescent 1 (Stały — fluorescencyjny 1): Stałe dostosowanie koloru dla oświetlenia jarzeniowego z temperaturą barwową około 4000 K.

• Fixed – fluorescent 2 (Stały — fluorescencyjny 2): Stałe dostosowanie koloru dla oświetlenia jarzeniowego z temperaturą barwową około 3000 K.

• Fixed – indoors (Stały — wewnętrzny): Stałe dostosowanie koloru dla pomieszczenia z oświetleniem innym niż jarzeniowe, odpowiednie dla zwykłej temperatury barwowej około 2800 K.

• Fixed – outdoors 1 (Stały — zewnętrzny 1): Stałe dostosowanie koloru dla słonecznej pogody z temperaturą barwową około 5500 K.

• Fixed – outdoors 2 (Stały — zewnętrzny 2): Stałe dostosowanie koloru dla pochmurnej pogody z temperaturą barwową około 6500 K.

• Street light – mercury (Światło uliczne — rtęciowe): Stałe dostosowanie koloru dla typowej emisji rtęciowego oświetlenia ulicznego.

• Street light – sodium (Światło uliczne — sodowe): Stałe dostosowanie koloru, z kompensacją względem typowego pomarańczowego oświetlenia ulicznego.

• Hold current (Zachowaj bieżący): Zachowuje bieżące ustawienia bez kompensacji względem zmian oświetlenia.

• Manual (Ręcznie): Umożliwia ustalenie balansu bieli na podstawie białego obiektu. Przeciągnij okrąg na obiekt, który ma być interpretowany jako biały w podglądzie na żywo. Użyj suwaków Red balance (Balans czerwieni) i Blue balance (Balans niebieskiego), aby ręcznie dostosować balans bieli.

IR-cut filter (Filtr odcinający promieniowanie IR):

• Auto (Automatycznie): Zaznaczenie tej opcji spowoduje automatyczne włączanie i wyłączanie filtr odcinającego promieniowanie IR. W trybie dziennym filtr odcinający promieniowanie IR jest włączony i blokuje promieniowanie podczerwone; w trybie nocnym jest on wyłączany, co powoduje zwiększenie światłoczułości kamery.

• On (Wł.): Zaznacz tę opcję, aby włączyć filtr odcinający promieniowanie podczerwone. Obraz jest kolorowy, ale przy znacznie ograniczonej światłoczułości.

• Off (Wyłączona): Zaznacz tę opcję, aby wyłączyć filtr odcinający promieniowanie podczerwone. Obraz jest czarno-biały w celu zwiększenia światłoczułości.

Threshold (Próg nocy): Użyj suwaka, aby ustawić próg oświetlenia, przy którym tryb kamery zmienia się z dziennego na nocny.

• Aby obniżyć próg dla filtra odcinającego promieniowanie podczerwone, przesuń suwak w kierunku wartości Bright (Jasno). Kamera przełączy się na tryb nocny wcześniej.

• Aby zwiększyć próg dla filtra odcinającego promieniowanie podczerwone, przesuń suwak w kierunku wartości Dark (Ciemno). Kamera przełączy się na tryb nocny później.

IR light (Promieniowanie IR)

Jeżeli urządzenie nie ma wbudowanego oświetlenia, te elementy sterowania dostępne będą wyłącznie po podłączeniu akcesorium Axis.

Allow illumination (Zezwalaj na oświetlenie): Włącz tę opcję, aby umożliwić kamerze używanie wbudowanego oświetlenia w trybie nocnym.

Synchronize illumination (Synchronizuj oświetlenie): Włączenie tej opcji spowoduje automatyczne synchronizowanie oświetlenia z natężeniem światła w otoczeniu. Synchronizacja pomiędzy dniem i nocą działa tylko wtedy, gdy filtr odcinający promieniowanie IR ustawiono na Auto (Automatyczne) lub Off (Wył.).

Automatic illumination angle (Automatyczny kąt oświetlenia): Włącz tę opcję, aby używać automatycznego kąta oświetlenia.

Illumination angle (Kąt oświetlenia): Za pomocą suwaka ręcznie ustaw kąt oświetlenia, na przykład wtedy, gdy musi on być inny niż kąt widzenia kamery. Jeżeli kamera ma szeroki kąt widzenia, kąt oświetlenia można ustawić na węższy, jak dla teleobiektywu. Spowoduje to jednak powstanie ciemnych narożników na obrazie.

IR wavelength (Długość fali IR): Wybierz żądaną długość fali światła podczerwonego.

White light (Światło białe)

Allow illumination (Zezwalaj na oświetlenie): Włącz tę opcję, aby w trybie nocnym kamera używała światła białego.

Synchronize illumination (Synchronizuj oświetlenie): Włączenie tej opcji spowoduje automatyczne synchronizowanie białego światła z natężeniem światła w otoczeniu.

Exposure mode (Tryb ekspozycji): Wybierz tryb naświetlania, aby ograniczyć na obrazie szybkozmienne, nieregularne efekty, np. migotania wywoływanego przez różne źródła światła. Zalecamy używanie trybu ekspozycji Automatycznie lub częstotliwości identycznej ze stosowaną w lokalnej sieci elektrycznej.

• Automatic (Automatycznie): Kamera automatycznie dostosowuje wartości apertury, wzmocnienia i migawki.

• Automatic aperture (Apertura automatyczna): Kamera automatycznie dostosowuje wartości apertury i wzmocnienia. Wartość migawki jest stała.

• Automatic shutter (Migawka automatyczna): Kamera automatycznie dostosowuje wartości migawki i wzmocnienia. Wartość apertury jest stała.

• Hold current (Zachowaj bieżący): Blokuje bieżące ustawienia ekspozycji.

• Flicker-free (Bez migotania): Kamera automatycznie dostosowuje wartości apertury i wzmocnienia oraz używa tylko poniższych prędkości migawki: 1/50 s (50 Hz) i 1/60 s (60 Hz).

• Flicker-free 50 Hz (Bez migotania 50 Hz): Kamera automatycznie dostosowuje wartości apertury i wzmocnienia; prędkość migawki wynosi 1/50 s.

• Flicker-free 60 Hz (Bez migotania 60 Hz): Kamera automatycznie dostosowuje wartości apertury i wzmocnienia; prędkość migawki wynosi 1/60 s.

• Flicker-reduced (Zredukowane migotanie): Podobnie jak „Bez migotania”, ale kamera może wykorzystać prędkość migawki wyższą od 1/100 s (50 Hz) i 1/120 s (60 Hz) dla jaśniejszych scen.

• Flicker-reduced 50 Hz (Zredukowane migotanie 50 Hz): Działa tak samo jak „Bez migotania”, ale kamera może wykorzystać prędkość migawki wyższą od 1/100 s dla jaśniejszych scen.

• Flicker-reduced 60 Hz (Zredukowane migotanie 60 Hz): Działa tak samo jak „Bez migotania”, ale kamera może wykorzystać prędkość migawki wyższą od 1/120 s dla jaśniejszych scen.

• Manual (Ręcznie): Wartości apertury, wzmocnienia i migawki są stałe.

Exposure zone (Strefa ekspozycji): Wartość strefy ekspozycji umożliwia nadanie przez kamerę priorytetu jakości obrazu najważniejszej części sceny. Wybierz najbardziej interesujący fragment sceny, aby obliczyć automatyczne poziomy ekspozycji, na przykład obszar przed wejściem.

• Automatic (Automatycznie): Nadaje się do większości sytuacji.

• Center (Wyśrodkuj): Wykorzystuje ustalony obszar na środku obrazu w celu obliczenia ekspozycji. Obszar ma stały rozmiar i położenie w podglądzie na żywo.

• Full (Pełny): Wykorzystuje cały obszar podglądu na żywo w celu obliczenia ekspozycji.

• Upper (Górne): Wykorzystuje obszar o stałym rozmiarze i położeniu w górnej części obrazu w celu obliczenia ekspozycji.

• Lower (Dolne): Wykorzystuje obszar o stałym rozmiarze i położeniu w dolnej części obrazu w celu obliczenia ekspozycji.

• Left (Lewe): Wykorzystuje obszar o stałym rozmiarze i położeniu w lewej części obrazu w celu obliczenia ekspozycji.

• Right (Prawe): Wykorzystuje obszar o stałym rozmiarze i położeniu w prawej części obrazu w celu obliczenia ekspozycji.

• Spot (Punktowe): Wykorzystuje obszar o stałym rozmiarze i położeniu w podglądzie na żywo w celu obliczenia ekspozycji.

• Custom (Niestandardowe): Wykorzystuje obszar w podglądzie na żywo w celu obliczenia ekspozycji. Można dostosowywać rozmiar i położenie obszaru.

Max shutter (Maksymalny czas otwarcia migawki): Wybierz prędkość migawki zapewniającą najlepszy obraz. Zbyt niska prędkość migawki (dłuższa ekspozycja) może powodować rozmycie wszystkich ruchomych obiektów, a zbyt wysoka — pogarszać ogólną jakość obrazu. Najlepsze efekty działania tego ustawienia uzyskuje się w powiązaniu z maksymalnym wzmocnieniem.

Max gain (Maksymalne wzmocnienie): Wybierz odpowiednią maksymalną wartość wzmocnienia. Zwiększenie wartości maksymalnego wzmocnienia zwiększa poziom szczegółów w ciemnych obrazach, ale jednocześnie zwiększa też poziom szumów. Więcej szumu może powodować większe wykorzystanie przepustowości i pamięci. Jeżeli wartość maksymalnego wzmocnienia jest wysoka, to w przypadku znacząco różnych warunków oświetleniowych w dzień i w nocy obrazy mogą bardzo się różnić. Najlepsze efekty działania tego ustawienia uzyskuje się w powiązaniu z maksymalnym czasem migawki.

Motion-adaptive exposure (Ekspozycja adaptacyjna): Wybierz, aby zmniejszać rozmycie obiektów w ruchu w warunkach słabego oświetlenia.

Blur-noise trade-off (Stosunek rozmycia do szumu): Za pomocą suwaka wyreguluj priorytet między szumem a rozmyciem obiektów w ruchu. Jeśli preferowana jest niska przepustowość i mniej szumu na niekorzyść rejestracji szczegółów poruszających się obiektów, należy przesunąć suwak w kierunku ustawienia Low noise (Niski poziom szumu). Jeśli preferowana jest rejestracja szczegółów poruszających się obiektów (na niekorzyść przepustowości i szumu), należy przesunąć suwak w kierunku ustawienia Low motion blur (Niski poziom rozmycia obiektów w ruchu).

Lock aperture (Zablokuj aperturę): Włącz tę opcję, aby pozostawić rozmiar apertury ustawiony za pomocą suwaka Aperture (Apertura). Wyłączenie opcji umożliwia automatyczne dostosowanie rozmiaru apertury przez kamerę. Można np. zablokować aperturę w przypadku scen ze stałymi warunkami oświetlenia.

Aperture (Apertura): Suwak służy do regulacji rozmiaru apertury, to znaczy ilości światła przedostającego się do obiektywu. Aby do przetwornika dostawała się większa ilość światła i w ten sposób w słabych warunkach oświetleniowych udało się uzyskać jaśniejszy obraz, przesuń suwak w kierunku wartości Open (Otwarta). Otwarta apertura zmniejsza również głębię ostrości, co oznacza, że obiekty znajdujące się blisko lub daleko od kamery mogą wydawać się nieostre. Aby większe obszary obrazu były ostre, przesuń suwak w stronę wartości Closed (Zamknięta).

Exposure level (Poziom ekspozycji): Użyj suwaka, aby dostosować naświetlenie obrazu.

Defog (Redukcja zamglenia): Włącz tę opcję, aby kamera wykrywała wpływ mgły na obraz i automatycznie ją usuwała w celu uzyskania bardziej czytelnego obrazu.

Resolution (Rozdzielczość): Wybierz rozdzielczość obrazu odpowiednią dla monitorowanej sceny. Wyższa rozdzielczość wymaga większej przepustowości i pojemności pamięci.

Frame rate (Liczba klatek na sekundę): Aby uniknąć problemów z przepustowością w sieci lub zmniejszyć zapotrzebowanie na zasoby pamięci, można ograniczyć poklatkowość do stałej liczby klatek na sekundę. Jeżeli liczba klatek na sekundę wynosi zero, utrzymywana jest najwyższa poklatkowość możliwa w danych warunkach. Większa liczba klatek na sekundę wymaga większej przepustowości i pojemności pamięci.

Compression (Kompresja): Użyj suwaka, aby dostosować kompresję obrazu. Wysoka wartość kompresji powoduje mniejszą przepływność bitową i niższą jakość obrazu. Niska kompresja poprawia jakość obrazu, ale zwiększa zapotrzebowanie na przepustowość i zasoby pamięci podczas nagrywania.

Podpisane wideo: Włącz, aby do sygnału wizyjnego dodawać podpis. Podpisywanie sygnału wizyjnego chroni go przed sabotażem, ponieważ zostaje on opatrzony zaszyfrowanym podpisem.

Zipstream: technologia zmniejszania przepływności bitowej zoptymalizowana pod kątem dozoru wizyjnego; umożliwia ona zmniejszenie średniej przepływności bitowej w strumieniu H.264 lub H.265 w czasie rzeczywistym. Axis Zipstream Zipstream stosuje wysoką przepływność bitową w scenach z wieloma obszarami zainteresowanie, na przykład scenach zawierających poruszające się obiekty. Kiedy scena jest bardziej statyczna, funkcja Zipstream używa niższej przepływności bitowej, zmniejszając zapotrzebowanie na zasoby pamięci. Więcej informacji znajduje się w części Zmniejszanie zajętości pasma transmisji przy użyciu technologii Axis Zipstream.

• Wybierz żądany poziom zmniejszania przepływności:

• Off (Wyłączona): Brak redukcji przepływności bitowej.

• Low (Niski): Brak widocznego spadku jakości w większości scen. Jest to opcja domyślna i można jej używać we wszystkich typach scen w celu zmniejszenia przepływności.

• Medium (Średni): Efekty widoczne w niektórych scenach poprzez zmniejszenie ilości zakłóceń (szumu) oraz nieco mniejszą szczegółowość w obszarach mniejszego zainteresowania, np. tam, gdzie brak ruchu.

• High (Profil High): Efekty widoczne w niektórych scenach poprzez zmniejszenie ilości zakłóceń (szumu) oraz mniejszą szczegółowość w obszarach mniejszego zainteresowania, np. tam, gdzie brak ruchu. Zalecamy ten poziom dla urządzeń połączonych z chmurą oraz wykorzystujących lokalną pamięć masową.

• Higher (Wyższe): Efekty widoczne w niektórych scenach poprzez zmniejszenie ilości zakłóceń (szumu) oraz mniejszą szczegółowość w obszarach mniejszego zainteresowania, np. tam, gdzie brak ruchu.

• Extreme (Niezwykle wysoki): Efekty widoczne w większości scen. Przepływność jest zoptymalizowana pod kątem jak najmniejszego obciążania pamięci masowej.

Dynamic FPS (Dynamiczna liczba klatek na sekundę): Włączenie tej funkcji umożliwia różnicowanie przepustowości w zależności od poziomu aktywności w scenie. Większa aktywność wymaga większej przepustowości.

Lower limit (Dolny limit): Wprowadź wartość, która ustawi poklatkowość między minimalną liczbą klatek na sekundę a domyślną liczną klatek na sekundę w strumieniu na podstawie ruchu w scenie. Zalecamy stosowanie niższego limitu w scenach z bardzo małą ilością ruchu, gdzie liczba klatek na sekundę może spadać do 1, a nawet niżej.

Dynamic GOP (Dynamiczna grupa obrazów): Włącz, aby dynamicznie dostosowywać odstęp czasu między klatkami I w oparciu o stopień aktywności w scenie.

Upper limit (Górny limit): Wprowadź maksymalną długość grupy obrazów, tzn. maksymalną liczbę klatek P między dwiema klatkami I.

P-frames (Klatki P): Wprowadź żądaną liczbę klatek P. Im wyższa wartość, tym mniejsza wymagana przepustowość. Jeżeli jednak w sieci występuje duży ruch, jakość obrazu wideo może widocznie spaść.

H.264 profile (Profil H.264):

• Baseline (Profil Baseline): Użyj, jeśli klient do zarządzania materiałem wizyjnym nie obsługuje kodowania entropijnego CABAC.

• Main (Profil Main): Użyj, jeśli klient do zarządzania materiałem wizyjnym obsługuje kodowanie entropijne CABAC, aby uzyskać większą kompresję przy utrzymaniu jakości obrazu wideo. W porównaniu z profilem Baseline wymaga większej mocy obliczeniowej do dekodowania.

• High (Profil High): Użyj, jeśli klient do zarządzania materiałem wizyjnym obsługuje kodowanie entropijne CABAC, aby uzyskać jeszcze większą kompresję niż przy użyciu profilu Main. W porównaniu z profilem Main wymaga większej mocy obliczeniowej do dekodowania.

Bitrate control (Kontrola przepływności bitowej):

• Average (Średnia): Wybierz, aby automatycznie dostosowywać przepływność w dłuższym okresie i zapewnić najlepszą możliwą jakość obrazu w oparciu o dostępną pamięć masową.

• • Kliknij, aby obliczyć docelową przepływność w zależności od dostępnego pamięci masowej, czasu przechowywania i limitu przepływności.

  • Target bitrate (Docelowa przepływność): Wprowadź żądaną szybkość transmisji.

  • Retention time (Czas przechowywania): Wprowadź liczbę dni, przez jaką należy przechowywać nagrania.

  • Storage (Pamięć masowa): Wyświetla szacowaną ilość pamięci do wykorzystania na potrzeby strumienia.

  • Maximum bitrate (Maks. przepływność bitowa): Włącz, aby ustawić limit przepływności.

  • Bitrate limit (Ograniczenie przepł. bitowej): Wprowadź wartość limitu przepływności bitowej powyżej docelowej.

• Maximum (Maksymalna): Wybranie tej opcji powoduje ustawienie maksymalnej natychmiastowej przepływności bitowej strumienia na podstawie przepustowości sieci.

• • Maximum (Maksymalna): Wprowadź maksymalną przepływność.

• Variable (Zmienna): Wybierz, aby umożliwić różnicowanie przepływności w zależności od poziomu aktywności w scenie. Większa aktywność wymaga większej przepustowości. Zalecamy tę opcję do większości sytuacji.

Rotate (Obróć): Obróć obraz odpowiednio do potrzeb.

Mirror (Odbicie lustrzane): Włącz, aby zastosować lustrzane odbicie obrazu.

: Kliknij, aby dodać nałożenie. Wybierz typ nałożenia z listy rozwijanej:

• Text (Tekst): Wybierz, aby wyświetlać tekst zintegrowany z obrazem podglądu na żywo oraz widoczny we wszystkich widokach, nagraniach i zrzutach ekranu. Można wprowadzić własny tekst oraz dołączyć wstępnie skonfigurowane modyfikatory, które automatycznie pokazują na przykład godzinę, datę czy liczbę klatek na sekundę.

• • : Kliknij, aby dodać modyfikator daty %F powodujący wyświetlanie daty w formacie rrrr-mm-dd.

  • : Kliknij, aby dodać modyfikator czasu %X powodujący wyświetlanie czasu w formacie gg:mm:ss (zegar 24-godzinny).

  • : Kliknij, aby wybrać dowolny skonfigurowany wstępnie modyfikator widoczny na liście w celu dodania go do pola tekstowego. Na przykład modyfikator %a powoduje wyświetlanie dnia tygodnia.

  • Size (Rozmiar): Wybierz rozmiar czcionki.

  • Appearance (Wygląd): Umożliwia wybór koloru tekstu i tła, np. białego tekstu na czarnym tle (ustawienie domyślne).

  • : Wybierz położenie nakładki na obrazie.

• Image (Obraz): Wybierz, aby wyświetlać statyczny obraz nałożony na strumień wideo. Można użyć plików .bmp, .png, .jpeg lub .svg.

  Aby przesłać obraz, kliknij opcję Images (Obrazy). Przed wysłaniem obrazu można użyć następujących opcji:

• • Scale with resolution (Skaluj z rozdzielczością): Wybierz, aby automatycznie przeskalować obraz nałożenia i dopasować go do rozdzielczości obrazu wideo.

  • Use transparency (Użyj przezroczystości): Wybierz i wprowadź wartość szesnastkową RGB dla danego koloru. Użyj formatu RRGGBB. Przykłady wartości szesnastkowych: FFFFFF (biały), 000000 (czarny), FF00000 (czerwony), 6633FF (niebieski), 669900 (zielony). Tylko dla obrazów .bmp.

• Streaming indicator (Wskaźnik strumieniowania): Wybierz, aby wyświetlać animację nałożoną na strumień wideo. Animacja wskazuje, że strumień wideo jest przesyłany na żywo, nawet jeśli w scenie nie ma ruchu.

• • Appearance (Wygląd): Wybierz kolor tekstu i tła animacji, np. czerwoną animację na przezroczystym tle (ustawienie domyślne).

  • Size (Rozmiar): Wybierz rozmiar czcionki.

  • : Wybierz położenie nałożenia na obrazie.

: Kliknij, aby utworzyć obszar obserwacji.

Kliknij obszar obserwacji, aby przejść do ustawień.

Name (Nazwa): Wprowadź nazwę obszaru obserwacji. Maksymalna długość wynosi 64 znaki.

Aspect ratio (Współczynnik proporcji): Wybierz żądany współczynnik proporcji. Rozdzielczość dostosuje się automatycznie.

PTZ: Włącz, aby używać funkcji obrotu, pochylenia i zbliżenia.

: Kliknij, aby utworzyć nową maskę prywatności. Maksymalna liczba masek zależy od złożoności wszystkich masek razem wziętych. Każda maska może mieć maksymalnie 10 punktów kotwiczenia.

Privacy masks (Maski prywatności): Kliknij, aby zmienić kolor wszystkich masek prywatności albo trwale usunąć wszystkie maski prywatności.

Mask x (Maska x): Kliknij, aby zmienić nazwę maski, wyłączyć ją lub trwale usunąć.

Kliknij, aby filtrować nagrania.

From (Od): Pokazuje nagrania wykonane po określonym momencie w czasie.

To (Do): Pokazuje nagrania wykonane przed określonym momentem w czasie.

Source (Źródło): Pokazuje nagrania z podziałem na źródła.

Event (Zdarzenie): Pokazuje nagrania z podziałem na zdarzenia.

Storage (Zasób): Pokazuje nagrania z podziałem na typy zasobów.

Kliknij, aby odtworzyć nagranie.

Kliknij, aby zatrzymać nagrywanie.

Kliknij, aby wyświetlić więcej informacji i opcji dla nagrania.

Set export range (Ustaw zakres eksportu): Jeżeli chcesz wyeksportować tylko część nagrania, określ początek i koniec przedziału czasu.

Kliknij, aby usunąć nagranie.

Export (Eksportuj): Kliknij, aby wyeksportować nagranie lub jego część.

Add app (Dodaj aplikację): Kliknij tę opcję, aby zainstalować nową aplikację.

Find more apps (Znajdź więcej aplikacji): Kliknij tę opcje, aby przejść na stronę informacji o aplikacjach Axis.

Menu kontekstowe zawiera opcje:

• App log (Dziennik aplikacji): Kliknij tę opcję, aby wyświetlić dziennik zdarzeń aplikacji. Dziennik jest pomocny podczas kontaktowania się z pomocą techniczną.

• Activate license with a key (Aktywuj licencję kluczem): Jeżeli aplikacja wymaga licencji, konieczne jest jej aktywowanie. Z tej opcji należy korzystać, jeżeli urządzenie nie ma dostępu do Internetu.

  Jeśli nie masz klucza licencji, przejdź na stronę axis.com/applications. Do wygenerowania klucza potrzebny będzie kod licencyjny oraz numer seryjny produktu Axis.

• Activate license automatically (Aktywuj licencję automatycznie): Jeżeli aplikacja wymaga licencji, konieczne jest jej aktywowanie. Z tej opcji należy korzystać, jeżeli urządzenie ma dostęp do Internetu. Do aktywowania licencji konieczny jest kod.

• Deactivate the license (Dezaktywuj licencję): Dezaktywuj licencję, aby korzystać z niej w innym urządzeniu. Jeśli dezaktywujesz licencję, zostanie ona również usunięta z urządzenia. Do dezaktywowania licencji konieczne jest połączenie internetowe.

• Settings (Ustawienia): Ta opcja umożliwia konfigurowanie parametrów.

• Delete (Usuń): Ta opcja powoduje trwałe usunięcie aplikacji z urządzenia. Jeśli najpierw nie dezaktywujesz licencji, pozostanie ona aktywna.

Start (Rozpocznij): Umożliwia uruchomienie lub wyłączenie aplikacji.

Open (Otwórz): Kliknij, aby otworzyć ustawienia aplikacji. Dostępne ustawienia zależą od aplikacji. W niektórych aplikacjach nie ma żadnych ustawień.

Format czasu zależy od ustawień językowych przeglądarki internetowej.

Synchronization (Synchronizacja): Wybierz opcję synchronizacji daty i godziny na urządzeniu.

• Automatic date and time (NTP server using DHCP) (Automatyczna data i godzina: serwer NTP z protokołem DHCP): Synchronizacja z serwerem NTP podłączonym do serwera DHCP.

• Automatic date and time (manual NTP server) (Automatyczna data i godzina: ręczny serwer NTP): Opcja ta umożliwia synchronizowanie z wybranymi serwerami NTP.

• • Primary NTP server i Secondary NTP server (Podstawowy i dodatkowy serwer NTP): Opcja ta umożliwia wprowadzenie adresu IP jednego lub dwóch serwerów NTP. W przypadku używania dwóch serwerów NTP urządzenie jest zsynchronizowane i dostosowuje czas według danych wejściowych z obu serwerów.

• Custom date and time (Niestandardowa data i godzina): Ustaw datę i godzinę ręcznie. Kliknij polecenie Get from system (Pobierz z systemu) w celu pobrania ustawień daty i godziny z komputera lub urządzenia przenośnego.

• Time zone (Strefa czasowa): Wybierz strefę czasową. Godzina zostanie automatycznie dostosowana względem czasu letniego i standardowego.

IPv4

• Automatic IP (DHCP) and DNS (DHCP) (Automatyczny adres IP (DHCP) i DNS (DHCP)): ustawienie zalecane do większości sieci. Bieżące ustawienia są aktualizowane automatycznie.

• Automatic IP (DHCP) and manual DNS (Automatyczny adres IP (DHCP) i ręczny DNS): skontaktuj się z administratorem, aby skonfigurował ustawienia ręcznie. Bieżące ustawienia automatyczne są aktualizowane automatycznie.

• Manual IP and DNS (Ręczny adres IP i ręczny DNS): skontaktuj się z administratorem, aby skonfigurował ustawienia.

IP address (Adres IP): wprowadź unikatowy adres IP dla urządzenia. Statyczne adresy IP można przydzielać losowo w sieciach izolowanych, pod warunkiem że adresy są unikatowe. Aby uniknąć występowania konfliktów, zalecamy kontakt z administratorem sieci przed przypisaniem statycznego adresu IP.

Maska podsieci: wprowadź maskę podsieci.

Router: wprowadź adres IP domyślnego routera (bramki) używanego do łączenia z urządzeniami należącymi do innych sieci i segmentów sieci.

Nazwa hosta: wprowadź nazwę hosta.

Przeszukaj domeny: jeżeli używasz nazwy hosta, która nie jest w pełni kwalifikowana, kliknij Add search domain (Dodaj domenę wyszukiwania) i wprowadź domenę, w której ma być wyszukiwana nazwa hosta używana przez urządzenie.

Serwery DNS: kliknij polecenie Add DNS server (Dodaj serwer DNS) i wprowadź adres IP podstawowego serwera DNS. Powoduje to przełożenie nazw hostów na adresy IP w sieci.

IPv6

Assign IPv6 automatically (Przypisz IPv6 automatycznie): wybierz, aby router sieciowy automatycznie przydzielał adres IP do urządzenia.

Zezwalaj na dostęp przez: wybierz, czy użytkownik może połączyć się z urządzeniem za pośrednictwem protokołów HTTP, HTTPS lub obu.

HTTPS to protokół umożliwiający szyfrowanie żądań stron wysyłanych przez użytkowników oraz stron zwracanych przez serwer sieci Web. Zaszyfrowana wymiana informacji opiera się na użyciu certyfikatu HTTPS, który gwarantuje autentyczność serwera.

Warunkiem używania protokołu HTTPS w urządzeniu jest zainstalowanie certyfikatu HTTPS. Przejdź do menu System > Security (System > Zabezpieczenia), aby utworzyć i zainstalować certyfikaty.

HTTP port (Port HTTP): wprowadź wykorzystywany port HTTP. Dozwolony jest port 80 lub dowolny port z zakresu 1024–65535. Jeżeli zalogujesz się jako administrator, możesz również wprowadzić dowolny port z zakresu 1–1023. Jeśli użyjesz portu z tego zakresu, otrzymasz ostrzeżenie.

HTTPS port (Port HTTPS): wprowadź wykorzystywany port HTTPS. Dozwolony jest port 443 lub dowolny port z zakresu 1024–65535. Jeżeli zalogujesz się jako administrator, możesz również wprowadzić dowolny port z zakresu 1–1023. Jeśli użyjesz portu z tego zakresu, otrzymasz ostrzeżenie.

Certificate (Certyfikat): wybierz certyfikat, aby włączyć obsługę protokołu HTTPS w tym urządzeniu.

Bonjour^®: włącz, aby umożliwić automatyczne wykrywanie urządzeń w sieci.

Bonjour name (Nazwa Bonjour): wprowadź przyjazną nazwę, która będzie widoczna w sieci. Nazwa domyślna składa się z nazwy urządzenia i jego adresu MAC.

Use UPnP (Użyj protokołu UPnP)^®: włącz, aby umożliwić automatyczne wykrywanie urządzeń w sieci.

UPnP name (Nazwa UPnP): wprowadź przyjazną nazwę, która będzie widoczna w sieci. Nazwa domyślna składa się z nazwy urządzenia i jego adresu MAC.

Usługa One-Click Cloud Connect (O3C) w połączeniu z systemem AVHS zapewnia łatwe i bezpieczne połączenie z internetem w celu uzyskania dostępu do obrazów wideo w czasie rzeczywistym oraz zarejestrowanych obrazów z dowolnej lokalizacji. Więcej informacji: axis.com/end-to-end-solutions/hosted-services.

Allow O3C (Zezwalaj na O3C):

• One-click (Jednym kliknięciem): Ustawienie domyślne. Naciśnij i przytrzymaj przycisk Control na urządzeniu, aby połączyć się z usługą O3C przez Internet. Urządzenie należy zarejestrować w serwisie O3C w ciągu 24 godzin od naciśnięcia przycisku kontrolnego. W przeciwnym razie urządzenie zakończy połączenie z usługą O3C. Po zarejestrowaniu urządzenia opcja Always (Zawsze) jest włączona, a urządzenie zostaje połączone z usługą O3C.

• Always (Zawsze): Urządzenie stale próbuje połączyć się z usługą O3C przez Internet. Po zarejestrowaniu urządzenie zostaje połączone z usługą O3C. Opcji tej należy używać wtedy, gdy przycisk Control na urządzeniu jest niedostępny.

• No (Nie): wyłącza usługę O3C.

Proxy settings (Ustawienia proxy): W razie potrzeby należy wprowadzić ustawienia proxy, aby połączyć się z serwerem HTTP.

Host: Wprowadź adres serwera proxy.

Port: wprowadź numer portu służącego do uzyskania dostępu.

Login i Hasło: W razie potrzeby wprowadź nazwę użytkownika i hasło do serwera proxy.

Metoda uwierzytelniania:

• Zwykła: Ta metoda jest najbardziej zgodnym schematem uwierzytelniania HTTP. Jest ona mniej bezpieczna niż metoda Digest (Szyfrowanie), ponieważ nazwa użytkownika i hasło są wysyłane do serwera w postaci niezaszyfrowanej.

• Digest (Szyfrowanie): ta metoda jest bezpieczniejsza, ponieważ zawsze przesyła hasło w sieci w formie zaszyfrowanej.

• Auto (Automatycznie): ta opcja umożliwia urządzeniu wybór metody uwierzytelniania w zależności od obsługiwanych metod. Priorytet ma metoda Digest (Szyfrowanie); w dalszej kolejności stosowana jest metoda Basic (Zwykła).

Owner authentication key (OAK) (Klucz uwierzytelniania właściciela (OAK)): kliknij polecenie Get key (Pobierz klucz), aby pobrać klucz uwierzytelniania właściciela. Warunkiem jest podłączone urządzenia do Internetu bez użycia zapory lub serwera proxy.

Protokół zarządzania urządzeniami sieciowymi Simple Network Management Protocol (SNMP) umożliwia zdalne zarządzanie urządzeniami sieciowymi.

SNMP: wybierz wersję SNMP.

• v1 and v2c (v1 i v2c):

• • Read community (Społeczność odczytu): wprowadź nazwę społeczności, która ma dostęp tylko do odczytu do wszystkich obsługiwanych obiektów SNMP. Wartość domyślna to public (publiczna).

  • Write community (Społeczność zapisu): wprowadź nazwę społeczności, która ma dostęp do odczytu/zapisu do wszystkich obsługiwanych obiektów SNMP (poza obiektami tylko do odczytu). Wartość domyślna to write (zapis).

  • Activate traps (Uaktywnij pułapki): włącz, aby uaktywnić raportowanie pułapek. Urządzenie wykorzystuje pułapki do wysyłania do systemu zarządzania komunikatów o ważnych zdarzeniach lub zmianach stanu. W interfejsie urządzenia można skonfigurować pułapki dla SNMP v1 i v2c. Pułapki są automatycznie wyłączane w przypadku przejścia na SNMP v3 lub wyłączenia SNMP. Jeśli używasz SNMP v3, możesz skonfigurować pułapki za pomocą aplikacji do zarządzania SNMP v3.

  • Trap address (Adres pułapki): Wprowadzić adres IP lub nazwę hosta serwera zarządzania.

  • Trap community (Społeczność pułapki): Wprowadź nazwę społeczności używanej, gdy urządzenie wysyła komunikat pułapki do systemu zarządzającego.

  • Traps (Pułapki):

  • • Cold start (Zimny rozruch): wysyła komunikat pułapkę po uruchomieniu urządzenia.

    • Warm start (Ciepły rozruch): wysyła komunikat pułapkę w przypadku zmiany ustawienia SNMP.

    • Link up (Łącze w górę): wysyła komunikat pułapkę po zmianie łącza w górę.

    • Authentication failed (Niepowodzenie uwierzytelniania): wysyła komunikat pułapkę po niepowodzeniu próby uwierzytelnienia.

• v3: SNMP v3 to bezpieczniejsza wersja, zapewniająca szyfrowanie i bezpieczne hasła. Aby używać SNMP v3, zalecane jest włączenie protokołu HTTPS, który posłuży do przesłania hasła. Zapobiega to również dostępowi osób nieupoważnionych do niezaszyfrowanych pułapek SNMP v1 i v2c. Jeśli używasz SNMP v3, możesz skonfigurować pułapki za pomocą aplikacji do zarządzania SNMP v3.

• • Password for the account “initial” (Hasło do konta „wstępnego”): wprowadź hasło SNMP dla konta o nazwie „initial” (wstępne). Chociaż hasło może być wysłane bez aktywacji HTTPS, nie zalecamy tego. Hasło SNMP v3 można ustawić tylko raz i najlepiej tylko po aktywacji HTTPS. Po ustawieniu hasła pole hasła nie jest już wyświetlane. Aby zresetować hasło, należy zresetować urządzenie do ustawień fabrycznych.

Na liście wyświetlane są wszystkie klienty podłączone do urządzenia.

Update (Aktualizuj): kliknij, aby odświeżyć listę.

Certyfikaty służą do uwierzytelniania urządzeń w sieci. Urządzenie obsługuje dwa typy certyfikatów:

• Certyfikaty serwera/klienta

  Certyfikat serwera/klienta potwierdza numer urządzenia i może mieć własny podpis lub podpis jednostki certyfikującej (CA). Certyfikaty z własnym podpisem oferują ograniczoną ochronę i można je wykorzystywać do momentu uzyskania certyfikatu CA.

• Certyfikaty CA

  Certyfikaty CA mogą służyć do uwierzytelniania innych certyfikatów, na przykład tożsamości serwera uwierzytelniającego w przypadku połączenia urządzenia z siecią zabezpieczoną za pomocą IEEE 802.1X. Urządzenie ma kilka zainstalowanych wstępnie certyfikatów CA.

Obsługiwane są następujące formaty:

• Formaty certyfikatów: .PEM, .CER i .PFX

• Formaty kluczy prywatnych: PKCS#1 i PKCS#12

Filtrowanie certyfikatów na liście.

Add certificate (Dodaj certyfikat): Kliknij, aby dodać certyfikat.

Menu kontekstowe zawiera opcje:

• Certificate information (Dane certyfikatu): Wyświetl właściwości zainstalowanego certyfikatu.

• Delete certificate (Usuń certyfikat): Umożliwia usunięcie certyfikatu.

• Create certificate signing request (Utwórz żądanie podpisania certyfikatu): Umożliwia utworzenie żądanie podpisania certyfikatu w celu przekazania go do urzędu rejestracyjnego i złożenia wniosku o wydanie certyfikatu tożsamości cyfrowej.

IEEE 802.1x to standard IEEE dla kontroli dostępu sieciowego opartej na portach, zapewniający bezpieczne uwierzytelnianie przewodowych i bezprzewodowych urządzeń sieciowych. IEEE 802.1x jest oparty na protokole EAP (Extensible Authentication Protocol).

Aby uzyskać dostęp do sieci zabezpieczonej IEEE 802.1x, urządzenia sieciowe muszą dokonać uwierzytelnienia. Do uwierzytelnienia służy serwer, zazwyczaj RADIUS, taki jak FreeRADIUS i Microsoft Internet Authentication Server.

Certyfikaty

W przypadku konfiguracji bez certyfikatu CA, sprawdzanie poprawności certyfikatów serwera jest wyłączone, a urządzenie próbuje uwierzytelnić się niezależnie od tego, do jakiej sieci jest podłączone.

Podczas korzystania z certyfikatu w instalacjach firmy Axis urządzenie i serwer uwierzytelniający używają do uwierzytelniania certyfikatów cyfrowych z użyciem EAP-TLS (Extensible Authentication Protocol - Transport Layer Security).

Aby zezwolić urządzeniu na dostęp do sieci chronionej za pomocą certyfikatów, w urządzeniu musi być zainstalowany podpisany certyfikat klienta.

Client certificate (Certyfikat klienta): wybierz certyfikat klienta, aby użyć IEEE 802.1x. Serwer uwierzytelniania używa certyfikatu do weryfikacji tożsamości klienta.

CA certificate (Certyfikat CA): wybierz certyfikat CA w celu potwierdzania tożsamości serwera uwierzytelniającego. Jeśli nie wybrano żadnego certyfikatu, urządzenie próbuje uwierzytelnić się niezależnie od tego, do jakiej sieci jest podłączone.

EAP identity (Tożsamość EAP): wprowadź tożsamość użytkownika powiązaną z certyfikatem klienta.

EAPOL version (Wersja protokołu EAPOL): wybierz wersję EAPOL używaną w switchu sieciowym.

Use IEEE 802.1x (Użyj IEEE 802.1x): wybierz, aby użyć protokołu IEEE 802.1 x.

Blocking (Blokowanie): włącz, aby blokować ataki typu brute force Ataki typu brute-force wykorzystują metodę prób i błędów do odgadnięcia danych logowania lub kluczy szyfrowania.

Blocking period (Okres blokowania): Wprowadź liczbę sekund, w ciągu których ataki typu brute-force mają być blokowane.

Blocking conditions (Warunki blokowania): wprowadź dopuszczalną liczbę nieudanych prób uwierzytelnienia na sekundę przed rozpoczęciem blokowania. Liczbę dopuszczalnych niepowodzeń można ustawić zarówno na stronie, jak i w urządzeniu.

Use filter (Użyj filtra): wybierz, aby filtrować adresy IP, które mogą uzyskiwać dostęp do urządzenia.

Policy (Zasada): Wybierz opcje Allow (Zezwalaj) lub Deny (Nie zezwalaj) na dostęp do określonych adresów IP.

Addresses (Adresy): Wprowadź adresy IP, które mają lub nie mają dostępu do urządzeń. Możesz również użyć formatu CIDR.

Do zainstalowania w urządzeniu testowego oprogramowania sprzętowego lub innego niestandardowego oprogramowania Axis konieczny jest niestandardowy certyfikat producenta. Certyfikat służy do sprawdzenia, czy oprogramowanie sprzętowe jest zatwierdzone zarówno przez właściciela urządzenia, jak i przez firmę Axis. Oprogramowanie sprzętowe działa tylko na określonym urządzeniu z niepowtarzalnym numerem seryjnym i identyfikatorem procesora. Niestandardowe certyfikaty oprogramowania sprzętowego mogą być tworzone wyłącznie przez firmę Axis, ponieważ Axis posiada klucze do ich podpisywania.

Kliknij przycisk Install (Instaluj), aby zainstalować certyfikat. Certyfikat musi zostać zainstalowany przed zainstalowaniem oprogramowania sprzętowego.

Add user (Dodaj użytkownika): Kliknij w celu dodania nowego użytkownika. Można dodać do 100 użytkowników.

Username (Nazwa użytkownika): Wprowadź unikatową nazwę użytkownika.

New password (Nowe hasło): Wprowadź hasło dla użytkownika. Hasło musi mieć 1–64 znaki. Dozwolone są tylko drukowalne znaki ASCII (kod od 32 do 126), na przykład litery, cyfry, znaki interpunkcyjne i niektóre symbole.

Repeat password (Powtórz hasło): Wprowadź ponownie to samo hasło.

Role (Rola):

• Administrator: Ma nieograniczony dostęp do wszystkich ustawień. Administrator może tez dodawać, aktualizować i usuwać innych użytkowników.

• Operator: Ma dostęp do wszystkich ustawień poza:

• • Wszystkie ustawienia System.

  • Dodawanie aplikacji.

• Viewer (Dozorca): Może:

• • Oglądać strumienie wideo i robić z nich zrzuty ekranu.

  • Oglądać i eksportować nagrania.

  • Dostęp użytkownika PTZ umożliwia: obracanie, przechylanie i powiększanie/zmniejszanie.

Menu kontekstowe zawiera opcje:

Aktualizuj użytkownika: Pozwala edytować właściwości użytkownika.

Usuń użytkownika: Umożliwia usunięcie użytkownika. Nie można usunąć użytkownika głównego.

Allow anonymous viewers (Zezwalaj na anonimowych dozorców): Włączenie tej opcji pozwala wszystkim osobom uzyskać dostęp do urządzenia jako dozorca bez logowania się za pomocą konta użytkownika.

Allow anonymous PTZ operators (Zezwalaj na anonimowych operatorów PTZ): Jeśli włączysz tę opcję, anonimowi użytkownicy będą mogli obracać, przechylać i powiększać/zmniejszać obraz.

Reguła określa warunki, jakie muszą zostać spełnione, aby urządzenie wykonało dane działanie. Na liście znajdują się wszystkie reguły skonfigurowane w produkcie.

Add a rule (Dodaj regułę): Kliknij, aby utworzyć regułę.

Name (Nazwa): Wprowadź nazwę reguły.

Wait between actions (Poczekaj między działaniami): Wprowadź minimalny czas (w formacie gg:mm:ss), jaki musi upłynąć między aktywacjami reguły. Ustawienie to jest przydatne, gdy reguła jest aktywowana na przykład warunkami trybów dziennego i nocnego, ponieważ zapobiega niepożądanemu uruchamianiu reguły przez niewielkie zmiany natężenia światła podczas wschodu i zachodu słońca.

Condition (Warunek): Wybierz warunek z listy. Dopiero po spełnieniu tego warunku urządzenie wykona akcję. Jeśli określono wiele warunków, to do wyzwolenia akcji konieczne jest spełnienie wszystkich z nich. Informacje na temat konkretnych warunków można znaleźć w części Get started with rules for events (Reguły dotyczące zdarzeń).

Użyj tego warunku jako wyzwalacza: Zaznacz tę opcję, aby ten pierwszy warunek działał tylko jako wyzwalacz początkowy. Oznacza to, że po aktywacji reguła pozostanie czynna przez cały czas, gdy są spełniane wszystkie pozostałe warunki, bez względu na stan pierwszego warunku. Jeżeli nie zaznaczysz tej opcji, reguła będzie aktywna po spełnieniu wszystkich warunków.

Invert this condition (Odwróć ten warunek): Zaznacz tę opcję, jeśli warunek ma być przeciwieństwem dokonanego przez Ciebie wyboru.

Add a condition (Dodaj warunek): Kliknij, aby dodać kolejny warunek.

Action (Akcja): Wybierz akcję z listy i wprowadź jej wymagane informacje. Informacje na temat konkretnych akcji można znaleźć w części Get started with rules for events (Reguły dotyczące zdarzeń).

W urządzeniu można skonfigurować powiadamianie odbiorców o zdarzeniach lub wysyłanie plików. Na liście wyświetlani są wszyscy odbiorcy skonfigurowani dla produktu, a także informacje dotyczące ich konfiguracji.

Add a recipient (Dodaj odbiorcę): Kliknij, aby dodać odbiorcę.

Name (Nazwa): Wprowadź nazwę odbiorcy.

Type (Typ): Wybierz z listy:

• FTP

• • Host: Wprowadź adres IP lub nazwę hosta serwera. W przypadku wprowadzenia nazwy hosta upewnij się, że w ustawieniu System > Network > IPv4 and IPv6 (System > Sieć > IPv4 i IPv6) podano serwer DNS.

  • Port: Wprowadź numer portu wykorzystywanego przez serwer FTP. Domyślny port to 21.

  • Folder: Wprowadź ścieżkę dostępu do katalogu, w którym mają być przechowywane pliki. Jeśli nie ma takiego katalogu na serwerze FTP, podczas wczytywania plików zostanie wyświetlony komunikat o błędzie.

  • Username (Nazwa użytkownika): Należy tu wprowadzić nazwę użytkownika, która będzie używana przy logowaniu.

  • Password (Hasło): Wprowadź hasło logowania.

  • Use temporary file name (Użyj tymczasowej nazwy pliku): Wybierz tę opcję, aby wczytywać pliki z tymczasowymi, automatycznie generowanymi nazwami plików. Po zakończeniu wczytywania nazwy plików zostaną zmienione na docelowe. W przypadku przerwania/wstrzymania wczytywania plików nie zostaną one uszkodzone. Pliki tymczasowe nadal pozostaną na dysku. W ten sposób będzie wiadomo, że wszystkie pliki o danej nazwie są prawidłowe.

  • Use passive FTP (Użyj pasywnego FTP): W normalnych warunkach produkt po prostu wysyła żądanie otwarcia połączenia do serwera FTP. Urządzenie inicjuje przesyłanie danych na serwer docelowy i kontrolę serwera FTP. Jest to zazwyczaj konieczne w przypadku zapory ogniowej pomiędzy urządzeniem a serwerem FTP.

• HTTP

• • URL: Wprowadź adres sieciowy serwera HTTP oraz skrypt obsługujący żądanie. Na przykład: http://192.168.254.10/cgi-bin/notify.cgi.

  • Username (Nazwa użytkownika): Należy tu wprowadzić nazwę użytkownika, która będzie używana przy logowaniu.

  • Password (Hasło): Wprowadź hasło logowania.

  • Proxy: Włącz tę opcję i wpisz wymagane informacje, jeżeli konieczne jest dodanie serwera proxy w celu połączenia w serwerem HTTP.

• HTTPS

• • URL: Wprowadź adres sieciowy serwera HTTPS oraz skrypt obsługujący żądanie. Na przykład: https://192.168.254.10/cgi-bin/notify.cgi.

  • Validate server certificate (Potwierdź certyfikat serwera): Zaznacz tę opcję, aby sprawdzić certyfikat utworzony przez serwer HTTPS.

  • Username (Nazwa użytkownika): Należy tu wprowadzić nazwę użytkownika, która będzie używana przy logowaniu.

  • Password (Hasło): Wprowadź hasło logowania.

  • Proxy: Włącz tę opcję i wpisz wymagane informacje, jeżeli konieczne jest dodanie serwera proxy w celu połączenia w serwerem HTTPS.

• Network storage (Sieciowa pamięć masowa)

  Umożliwia dodanie takiego udziału sieciowego, jak NAS (sieciowy zasób dyskowy), i wykorzystywanie go jako odbiorcy plików. Pliki zapisywane są w formacie Matroska (MKV).

• • Host: Wprowadź adres IP lub nazwę hosta serwera pamięci sieciowej.

  • Share (Udział): Podaj nazwę współdzielonego udziału na serwerze hosta.

  • Folder: Wprowadź ścieżkę dostępu do katalogu, w którym mają być przechowywane pliki.

  • Username (Nazwa użytkownika): Należy tu wprowadzić nazwę użytkownika, która będzie używana przy logowaniu.

  • Password (Hasło): Wprowadź hasło logowania.

• SFTP

• • Host: Wprowadź adres IP lub nazwę hosta serwera. W przypadku wprowadzenia nazwy hosta upewnij się, że w ustawieniu System > Network > IPv4 and IPv6 (System > Sieć > IPv4 i IPv6) podano serwer DNS.

  • Port: Wprowadź numer portu wykorzystywanego przez serwer SFTP. Domyślny port to 22.

  • Folder: Wprowadź ścieżkę dostępu do katalogu, w którym mają być przechowywane pliki. Jeśli nie ma takiego katalogu na serwerze SFTP, podczas wczytywania plików zostanie wyświetlony komunikat o błędzie.

  • Username (Nazwa użytkownika): Należy tu wprowadzić nazwę użytkownika, która będzie używana przy logowaniu.

  • Password (Hasło): Wprowadź hasło logowania.

  • SSH host public key (MD5) (Klucz publiczny hosta SSH (MD5)): Wprowadź odcisk cyfrowy klucza publicznego zdalnego hosta (ciąg 32 cyfr w szesnastkowym systemie liczbowym). Klient SFTP obsługuje serwery SFTP stosujące SSH-2 i typy klucza hosta RSA, DSA, ECDSA i ED25519. RSA jest preferowaną metodą podczas negocjacji; następnie wykorzystywane są metody ECDSA, ED25519 i DSA. Upewnij się, że wprowadzono prawidłowy klucz hosta MD5 używany przez serwer SFTP.

  • Use temporary file name (Użyj tymczasowej nazwy pliku): Wybierz tę opcję, aby wczytywać pliki z tymczasowymi, automatycznie generowanymi nazwami plików. Po zakończeniu wczytywania nazwy plików zostaną zmienione na docelowe. W przypadku przerwania/wstrzymania wczytywania plików nie zostaną one uszkodzone. Pliki tymczasowe nadal pozostaną na dysku. W ten sposób będzie wiadomo, że wszystkie pliki o danej nazwie są prawidłowe.

• Email (Poczta e-mail)

• • Send email to (Wyślij wiadomość e-mail do): Wprowadź adresy odbiorców. Aby wprowadzić wiele adresów e-mail, oddziel je przecinkami.

  • Send email from (Wyślij e-mail przez): Wprowadź adres serwera nadawcy.

  • Username (Nazwa użytkownika): Wprowadź nazwę użytkownika serwera poczty. Jeżeli serwer nie wymaga uwierzytelnienia, nie wypełniaj tego pola.

  • Password (Hasło): Wprowadź hasło dostępu do serwera poczty. Jeżeli serwer nie wymaga uwierzytelnienia, nie wypełniaj tego pola.

  • Email server (SMTP) (Serwer poczty e-mail (SMTP)): Wprowadź nazwę serwera SMTP, na przykład smtp.gmail.com, smtp.mail.yahoo.com.

  • Port: wprowadź numer portu serwera SMTP, używając wartości z zakresu 0–65535. Wartość domyślna to 587.

  • Encryption (Szyfrowanie): Aby używać szyfrowania, wybierz opcję SSL lub TLS.

  • Validate server certificate (Potwierdź certyfikat serwera): Jeżeli używasz szyfrowania, zaznacz tę opcję, aby weryfikować tożsamość urządzenia. Certyfikat może mieć własny podpis lub podpis jednostki certyfikującej (CA).

  • POP authentication (Uwierzytelnianie POP): Włącz tę opcję i wprowadź nazwę serwera POP, na przykład pop.gmail.com.

  • Uwaga

    Niektórzy dostawcy usług poczty elektronicznej stosują filtry bezpieczeństwa, uniemożliwiające odbiór lub przeglądanie dużej liczby załączników, odbieranie wiadomości cyklicznych itp. Aby zapobiec zablokowaniu konta lub usunięciu wiadomości, należy sprawdzić regulamin zabezpieczeń dostawcy usług.

• TCP

• • Host: Wprowadź adres IP lub nazwę hosta serwera. W przypadku wprowadzenia nazwy hosta upewnij się, że w ustawieniu System > Network > IPv4 and IPv6 (System > Sieć > IPv4 i IPv6) podano serwer DNS.

  • Port: Wprowadź numer portu dostępowego serwera.

Test (Testuj): Kliknij, aby przetestować konfigurację.

Menu kontekstowe zawiera opcje:

View recipient (Pokaż odbiorcę): Kliknij, aby wyświetlić wszystkie dane odbiorcy.

Copy recipient (Kopiuj odbiorcę): Kliknij, aby skopiować odbiorcę. Po skopiowaniu odbiorcy można wprowadzić zmiany w nowym wpisie odbiorcy.

Delete recipient (Usuń odbiorcę): Kliknij, aby trwale usunąć odbiorcę.

Harmonogramów i zdarzeń jednorazowych można użyć jako warunków reguł. Na liście wyświetlane są wszystkie harmonogramy i zdarzenia jednorazowe skonfigurowane dla produktu, a także informacje dotyczące ich konfiguracji.

Add schedule (Dodaj harmonogram): Kliknij, aby utworzyć harmonogram lub impuls.

Wyzwalacz ręczny służy do ręcznego wyzwalania reguły. Wyzwalacza ręcznego można na przykład użyć do walidacji akcji podczas instalacji i konfiguracji produktu.

MQTT (przesyłanie telemetryczne usługi kolejkowania wiadomości) to standardowy protokół do obsługi komunikacji w Internecie rzeczy (IoT). Został on zaprojektowany z myślą o uproszczeniu integracji IoT i jest wykorzystywany w wielu branżach do podłączania urządzeń zdalnych przy jednoczesnej minimalizacji kodu i przepustowości. Klient MQTT w oprogramowaniu sprzętowym urządzeń Axis może ułatwiać integrację danych i zdarzeń generowanych w urządzeniu z systemami, które nie są systemami zarządzania materiałem wizyjnym (VMS).

Konfiguracja urządzenia jako klienta MQTT. Komunikacja MQTT oparta jest na dwóch jednostkach, klientach i brokerze. Klienci mogą wysyłać i odbierać wiadomości. Broker odpowiedzialny jest za rozsyłanie wiadomości między klientami.

Więcej informacji o protokole MQTT znajdziesz w portalu poświęconym systemowi AXIS OS.

Connect (Połącz): włącz lub wyłącz klienta MQTT.

Status (Stan): pokazuje bieżący status klienta MQTT.

Broker

Host: wprowadź nazwę hosta lub adres IP serwera MQTT.

Protocol (Protokół): wybór protokołu, który ma być używany.

Port: wprowadź numer portu.

• 1883 to wartość domyślna dla MQTT przez TCP

• 8883 to wartość domyślna dla MQTT przez SSL

• 80 to wartość domyślna dla MQTT przez WebSocket

• 443 to wartość domyślna dla MQTT przez WebSocket Secure

Username (Nazwa użytkownika): należy tu wprowadzić nazwę użytkownika, która będzie umożliwiać klientowi dostęp do serwera.

Password (Hasło): wprowadzić hasło dla nazwy użytkownika.

Client ID (Identyfikator klienta): wprowadź identyfikator klienta. Identyfikator klienta jest wysyłany do serwera w momencie połączenia klienta.

Clean session (Czysta sesja): steruje zachowaniem w czasie połączenia i czasie rozłączenia. Po wybraniu tej opcji Informacje o stanie są odrzucane podczas podłączania i rozłączania.

Keep alive interval (Przedział czasowy KeepAlive) przedział czasowy KeepAlive umożliwia klientowi wykrywanie, kiedy serwer przestaje być dostępny, bez konieczności oczekiwania na długi limit czasu TCP/IP.

Timeout (Przekroczenie limitu czasu): interwał czasowy (w sekundach) pozwalający na zakończenie połączenia. Wartość domyślna: 60

Prefiks tematu urządzenia: Używany w domyślnych wartościach tematu w komunikacie łączenia i komunikacie LWT na karcie MQTT client (Klient MQTT) oraz w warunkach publikowania na karcie MQTT publication (Publikacja MQTT).

Reconnect automatically (Ponowne połączenie automatyczne): określa, czy klient powinien ponownie połączyć się automatycznie po rozłączeniu.

Connect message (Komunikat łączenia)

określa, czy podczas ustanawiania połączenia ma być wysyłany komunikat.

Send message (Wysłanie wiadomości): włącz, aby wysyłać wiadomości.

Use default (Użyj domyślnych): wyłącz, aby wprowadzić własną wiadomość domyślną.

Topic (Temat): wprowadź temat wiadomości domyślnej.

Payload (Próbka): wprowadź treść wiadomości domyślnej.

Retain (Zachowaj): wybierz, aby zachować stan klienta w tym Topic (Temacie)

QoS: zmiana warstwy QoS dla przepływu pakietów.

Last Will and Testament message (Wiadomość Ostatnia Wola i Testament)

Funkcja Last Will Testament (LWT) zapewnia klientowi dostarczenie informacji wraz z poświadczeniami w momencie łączenia się z brokerem. Jeżeli klient nie rozłączy się w pewnym momencie w późniejszym terminie (może to być spowodowane brakiem źródła zasilania), może umożliwić brokerowi dostarczenie komunikatów do innych klientów. Ten komunikat LWT ma taką samą postać jak zwykła wiadomość i jest kierowany przez tę samą mechanikę.

Send message (Wysłanie wiadomości): włącz, aby wysyłać wiadomości.

Use default (Użyj domyślnych): wyłącz, aby wprowadzić własną wiadomość domyślną.

Topic (Temat): wprowadź temat wiadomości domyślnej.

Payload (Próbka): wprowadź treść wiadomości domyślnej.

Retain (Zachowaj): wybierz, aby zachować stan klienta w tym Topic (Temacie)

QoS: zmiana warstwy QoS dla przepływu pakietów.

Użyj prefiksu warunku domyślnego: Wybierz, aby używać prefiksu domyślnego warunku zdefiniowanego za pomocą prefiksu tematu urządzenia na karcie MQTT client (Klient MQTT).

Dołączenie nazwy warunku: Wybierz, aby do tematu MQTT dołączać tematy opisujące warunek.

Include condition namespaces (Uwzględnij przestrzenie nazw warunków): Wybierz, aby do tematu MQTT dołączać przestrzenie nazw tematów ONVIF.

Include serial number (Uwzględnij numer seryjny): Wybierz, aby w danych właściwych usługi MQTT umieszczać numer seryjny urządzenia.

Add condition (Dodaj warunek): Kliknij, aby dodać warunek.

Retain (Zachowaj): Definiuje, które komunikaty MQTT mają być wysyłane jako zachowywane.

• None (Brak): Wysyłanie wszystkich komunikatów jako niezachowywanych.

• Property (Właściwość): Wysyłanie tylko komunikatów ze stanem jako zachowywanych.

• All (Wszystkie): Wysyłanie komunikatów ze stanem i bez stanu jako zachowywanych.

QoS: Wybierz żądany poziom publikacji MQTT.

Add subscription (Dodaj subskrypcję): Kliknij, aby dodać nową subskrypcję usługi MQTT.

Subscription filter (Filtr subskrypcyjny): Wprowadź temat MQTT, który chcesz subskrybować.

Use device topic prefix (Użyj prefiksu tematu urządzenia): Dodaj filtr subskrypcji jako prefiks do tematu MQTT.

Subscription type (Typ subskrypcji):

• Stateless (Bez stanu): Wybierz, aby przekształcać komunikaty MQTT na komunikaty bezstanowe.

• Stateful (Ze stanem): Wybierz, aby przekształcać komunikaty MQTT na warunek. Dane właściwe będą służyły do określania stanu.

QoS: Wybierz żądany poziom subskrypcji MQTT.

Add network storage (Dodaj zasób sieciowy): Kliknij tę opcję w celu dodania udziału sieciowego, w którym będziesz zapisywać nagrania.

• Address (Adres): Wprowadź adres IP lub nazwę serwera hosta. Zazwyczaj jest nim NAS (sieciowy zasób dyskowy). Zalecamy skonfigurowanie hosta tak, aby używał stałego adresu IP (nie DHCP, ponieważ dynamiczne adresy IP mogą się zmienić) albo używanie DNS. Nazwy Windows SMB/CIFS nie są obsługiwane.

• Network share (Udział sieciowy): Podaj nazwę współdzielonego udziału na serwerze hosta. Z jednego udziału sieciowego może korzystać kilka urządzeń Axis, ponieważ każde z nich ma swój folder.

• User (Użytkownik): Jeżeli serwer wymaga logowania, wprowadź nazwę użytkownika. W celu zalogowania się do konkretnego serwera domeny wprowadź domenę\nazwę użytkownika.

• Password (Hasło): Jeżeli serwer wymaga logowania, podaj hasło.

• SMB version (Wersja SMB): Wybierz wersję protokołu pamięci masowej SMB, który będzie używany do łączenia z sieciowym zasobem dyskowym. Jeżeli wybierzesz opcję Auto (Automatycznie), urządzenie będzie próbowało użyć jednej z bezpiecznych wersji protokołu SMB: 3.02, 3.0 lub 2.1. Wybierz opcję 1.0 lub 2.0, aby łączyć ze starszymi sieciowymi zasobami dyskowymi, które nie obsługują wyższych wersji. Więcej informacji o obsłudze protokołu SMB w urządzeniach Axis znajdziesz tutaj.

• Add share even if connection test fails (Dodaj udział nawet wtedy, gdy test połączenia zakończy się niepowodzeniem): Wybierz tę opcję, aby dodać udział sieciowy, nawet jeżeli podczas testu połączenia zostanie wykryty błąd. Błąd może wynikać na przykład z niepodania hasła, podczas gdy serwer go wymaga.

Remove network storage (Usuń sieciową pamięć masową): Kliknij tę opcję w celu usunięcia połączenia z udziałem sieciowym. Spowoduje to usunięcie wszystkich ustawień udziału sieciowego.

Write protect (Zabezpieczenie przed zapisem): Włącz tę opcję, aby uniemożliwić zapis w udziale sieciowym i zabezpieczyć nagrania przed usunięciem. Nie można formatować udziału sieciowego zabezpieczonego przed zapisem.

Ignore (Ignoruj): Włącz tę opcję, aby zaprzestać przechowywania nagrań w udziale sieciowym.

Retention time (Czas przechowywania): Wybierz, jak długo nagrania mają być przechowywane, aby ograniczyć liczbę starych nagrań lub ze względu na zachowanie zgodności z regulacjami w sprawie przechowywania danych. Zapełnienie sieciowej pamięci masowej spowoduje usunięcie starych nagrań przed upływem wybranego czasu.

Tools (Narzędzia)

• Test connection (Test połączenia): Opcja ta służy do sprawdzenia połączenia z udziałem sieciowym.

• Format (Formatuj): Polecenie to umożliwia sformatowanie udziału sieciowego, na przykład w razie potrzeby szybkiego usunięcia wszystkich danych. Dostępna opcja dla systemu plików to cifs.

• Kliknij polecenie Use tool (Użyj narzędzia), aby aktywować zaznaczone narzędzie.

Unmount (Wymontuj): Kliknij w celu bezpiecznego usunięcia karty SD.

Write protect (Zabezpieczenie przed zapisem): Włącz, aby uniemożliwić zapis na karcie SD i zabezpieczyć zapisy przed usunięciem. Nie można formatować kart SD zabezpieczonych przed zapisem.

Autoformat (Automatyczne formatowanie): Włącz, aby automatycznie formatować nowo włożoną kartę SD. Powoduje to formatowanie systemu plików do ext4.

Ignore (Ignoruj): Włączenie tej opcji powoduje zaprzestanie przechowywania nagrań na karcie SD. Jeżeli zignorujesz kartę SD, urządzenie nie będzie jej rozpoznawać. Z tego ustawienia mogą korzystać tylko administratorzy.

Retention time (Czas przechowywania): Wybierz, jak długo nagrania mają być przechowywane, aby ograniczyć liczbę starych nagrań lub ze względu na zachowanie zgodności z regulacjami w sprawie przechowywania danych. Zapełnienie karty SD spowoduje usunięcie starych nagrań przed upływem wybranego czasu.

Tools (Narzędzia)

• Check (Sprawdź): Opcja ta umożliwia wykrycie błędów na karcie SD. Działa tylko w systemie plików ext4.

• Repair (Napraw): Opcja ta umożliwia naprawę błędów w systemie plików ext4. Aby naprawić kartę SD z systemem plików VFAT, należy wysunąć kartę SD, umieścić ją w czytniku kart komputera i przeprowadzić naprawę dysku.

• Format (Formatuj): W razie potrzeby można sformatować kartę SD, aby zmienić system plików lub szybko usunąć wszystkie dane. Dostępne opcje systemu plików to VFAT i ext4. Zalecanym formatem jest ext4, ze względu na odporność na utratę danych w przypadku wysunięcia karty lub utraty zasilania. Niemniej w celu uzyskania dostępu do danych na karcie z systemu Windows® należy zainstalować sterownik lub aplikację ext4 innego producenta.

• Encrypt (Szyfruj): Umożliwia zaszyfrowanie zapisanych danych.

• Decrypt (Odszyfruj): Umożliwia odszyfrowanie zapisanych danych.

• Change password (Zmień hasło): Umożliwia zmianę hasła wymaganego do szyfrowania karty SD.

• Kliknij polecenie Use tool (Użyj narzędzia), aby aktywować zaznaczone narzędzie.

• Dysk twardy

• Free (Wolne): Ilość wolnego miejsca na dysku.

• Status (Stan): Czy dysk jest zainstalowany.

• System plików: System plików używany przez dysk.

• Zaszyfrowane: Czy dysk jest zaszyfrowany.

• Temperatura: Bieżąca temperatura sprzętu.

• Ogólny test stanu: Wynik kontroli kondycji dysku.

• Tools (Narzędzia)

• Check (Sprawdź): Sprawdza, czy urządzenie pamięci masowej jest wolne od błędów, i spróbuje je naprawić automatycznie.

• Repair (Napraw): Naprawia urządzenie pamięci masowej. Podczas naprawy zostaną wstrzymane aktywne nagrania. Naprawa urządzenia pamięci masowej może spowodować utratę danych.

• Format (Formatuj): Usuń wszystkie zapisy i sformatuj urządzenie pamięci masowej. Wybierz system plików.

• Encrypt (Szyfruj): Umożliwia zaszyfrowanie zapisanych danych.

• Decrypt (Odszyfruj): Umożliwia odszyfrowanie zapisanych danych. Wszystkie pliki w urządzeniu pamięci masowej zostaną wymazane.

• Change password (Zmień hasło): Zmień hasło szyfrowania dysków. Zmiana hasła nie zakłóca nagrywania.

• Użyj narzędzia: Kliknij, aby uruchomić wybrane narzędzie

Unmount (Wymontuj): Kliknij przed odłączeniem urządzenia od systemu. Wszystkie bieżące nagrania zostaną zatrzymane.

Write protect (Zabezpieczenie przed zapisem): Włącz zabezpieczenie urządzenia pamięci masowej przed zapisem.

Autoformat (Automatyczne formatowanie): Dysk zostanie automatycznie sformatowany przy użyciu systemu plików ext4.

Protokół SIP (Session Initiation Protocol) służy do prowadzenia sesji komunikacji interaktywnej pomiędzy użytkownikami. Sesje mogą zawierać audio i wideo.

Enable SIP (Włącz SIP): Zaznacz tę opcję, aby umożliwić inicjowanie i odbieranie połączeń SIP.

Allow incoming calls (Zezwalaj na połączenia przychodzące): Zaznacz tę opcję, aby zezwalać na połączenia przychodzące z innych urządzeń SIP.

• Call handling (Obsługa połączeń)

• Call timeout (Limit czasu wywołania): Ustaw maksymalny czas połączenia w przypadku braku odpowiedzi (maks. 10 minut).

• Incoming call duration (Czas trwania rozmowy przychodzącej): Ustaw maksymalny czas trwania połączenia przychodzącego (maks. 10 min).

• End calls after (Zakończ połączenie po): Ustaw maksymalny czas trwania połączenia (maks. 60 min). Zaznacz opcję Infinite call duration (Nieskończony czas trwania połączenia), jeśli nie chcesz ograniczać długości połączenia.

• Ports (Porty)
• Numer portu musi należeć do przedziału od 1024 do 65535.

• SIP port (Port SIP): Port sieciowy wykorzystywany zazwyczaj do komunikacji SIP. Ruch sygnalizacyjny przez ten port nie jest szyfrowany. Domyślny numer portu to 5060. W razie potrzeby wprowadź inny numer portu.

• Port TLS: Port sieciowy wykorzystywany do szyfrowanej komunikacji SIP. Ruch sygnalizacyjny za pośrednictwem tego portu jest szyfrowany przy użyciu Transport Layer Security (TLS). Domyślny numer portu to 5061. W razie potrzeby wprowadź inny numer portu.

• Port początkowy RTP: Port sieciowy wykorzystywany do pierwszego przesłania strumienia mediów RTP w połączeniu SIP. Domyślny numer portu to 4000. Niektóre zapory blokują ruch RTP na niektórych numerach portów.

• NAT Traversal
• Użyj NAT (Network Address Translation), gdy urządzenie znajduje się w prywatnej sieci (LAN) i chcesz je udostępnić spoza tej sieci.
• Uwaga

  Router musi obsługiwać NAT Traversal, aby można było włączyć te opcję. Router musi również obsługiwać protokół UPnP®.

• Każdy protokół NAT Traversal może być używany oddzielnie lub w różnych kombinacjach w zależności od środowiska sieciowego.

• ICE: Protokół ICE (Interactive Connectivity Establishment) zwiększa szanse na wyszukanie najlepszej ścieżki komunikacji między urządzeniami typu peer. Szanse na wykorzystanie protokołu ICE można zwiększyć po włączeniu STUN i TURN.

• STUN: STUN (Session Traversal Utilities for NAT) to protokół sieciowy klient-serwer umożliwiający urządzeniom określenie, czy znajduje się on za NAT lub zaporą, a następnie uzyskanie zmapowanego publicznego adresu IP i numeru portu przypisanego do połączeń ze zdalnymi hostami. Wprowadź adres serwera STUN, na przykład adres IP.

• TURN: TURN (Traversal Using Relays around NAT) to protokół umożliwiający urządzeniem za routerem NAT lub zaporą otrzymywanie danych z innych hostów (poprzez TCP lub UDP). Wprowadź adres serwera TURN i dane logowania.

• Audio i wideo

• Audio codec priority (Priorytet kodeka audio): Wybierz co najmniej jeden kodek audio z żądaną jakością dźwięku na potrzeby połączeń SIP. W celu zmiany kolejności priorytetów przeciągnij i upuść w inne miejsca.

• Uwaga

  Wybrane kodeki muszą być takie same, jak kodeki odbiorcy, ponieważ to one decydują o jakości połączenia.

• Audio direction (Kierunek dźwięku): Wybierz dozwolone kierunki dźwięku.

• Video direction (Kierunek obrazu wideo): Wybierz dozwolone kierunki obrazu filmowego.

• Additional (Dodatkowe)

• UDP-to-TCP switching (Przełączanie UDP–TCP): Wybierz, aby umożliwić tymczasowe przełączenie protokołu transmisji z UDP (User Datagram Protocol) na TCP (Transmission Control Protocol). Przełączanie przydaje się w celu uniknięcia fragmentacji; przełączenie jest możliwe w zakresie 200 bajtów MTU lub więcej niż 1300 bajtów MTU.

• Allow via rewrite (Umożliwiaj przepisanie): Wybierz, aby wysyłać lokalny adres IP zamiast publicznego adresu IP routera.

• Allow contact rewrite (Umożliwiaj przepisanie przy kontakcie): Wybierz, aby wysyłać lokalny adres IP zamiast publicznego adresu IP routera.

• Register with server every (Rejestruj na serwerze co): Ustaw częstotliwość rejestrowania się urządzenia na serwerze SIP dla istniejących kont SIP.

• DTMF payload type (Typ próbki DTMF): Zmienia domyślny typ próbki na DTMF.

Wszystkie bieżące konta SIP znajdują się na karcie SIP accounts (Konta SIP). Zarejestrowane konta oznaczone są kolorowymi okręgami statusu.

• Konto zostało zarejestrowane na serwerze SIP.
• Wystąpił problem z kontem. Możliwe przyczyny: błąd autoryzacji, nieprawidłowe dane uwierzytelniające konta lub brak konta SIP wyszukiwanego przez serwer.

Konto peer to peer (domyślne) jest kontem tworzonym automatycznie. Można je usunąć po utworzeniu co najmniej jednego innego konta i ustawieniu go jako domyślne. Konto domyślne zawsze będzie wykorzystywane do nawiązania połączenia VAPIX ® Application Programming Interface (API) w przypadku, gdy nie zostanie określone, z którego konta SIP ma być wykonane połączenie.

• Account (Konto): Kliknij, aby utworzyć nowe konto SIP.

• Active (Aktywne): wybierz tę opcję, aby użyć tego konta.

• Make default (Ustaw jako domyślne): zaznacz tę opcję, aby ustawić konto jako domyślne. Konto domyślne jest wymagane; można ustawić tylko jedno konto jako domyślne.

• Nazwa: Wprowadź opisową nazwę. Może to być na przykład imię i nazwisko, rola lub lokalizacja. Nazwa nie musi być unikalna.

• User ID (ID użytkownika): Wprowadź numer wewnętrzny lub numer telefonu przypisany do urządzenia.

• Peer-to-peer: służy do wykonywania bezpośrednich połączeń z innym urządzeniem SIP w sieci lokalnej.

• Zarejestrowane: służy do wykonywania połączeń z urządzeniami SIP spoza sieci lokalnej (przez serwer SIP).

• Domain (Domena): Jeśli to możliwe, wprowadź nazwę publicznej domeny. Będzie ona wyświetlana jako część adresu SIP podczas wywoływania innych kont.

• Password (Hasło): wprowadź hasło powiązane z kontem SIP, aby uwierzytelnić się na serwerze SIP.

• Authentication ID (ID uwierzytelniania): wprowadź identyfikator uwierzytelnienia używany do uwierzytelniania na serwerze SIP. Jeśli jest on taki sam, jak identyfikator użytkownika, nie trzeba go wprowadzać.

• Caller ID (ID rozmówcy): nazwa wyświetlana odbiorcom połączeń przychodzących z urządzenia.

• Registrar (Rejestrator): wprowadź adres IP rejestratora.

• Transport mode (Tryb transmisji): Wybierz tryb transmisji SIP dla konta: UPD, TCP lub TLS. Po wybraniu trybu TLS dostępna będzie opcja szyfrowania mediów.

• Media encryption (Szyfrowanie mediów) (tylko w trybie TLS): wybierz rodzaj szyfrowania mediów (audio i wideo) w połączeniach SIP.

• Certificate (Certyfikat) (tylko w trybie TLS): wybierz certyfikat.

• Verify server certificate (Potwierdź certyfikat serwera) (tylko w trybie TLS): zaznacz, aby potwierdzać certyfikat serwera.

• Secondary SIP server (Dodatkowy serwer SIP): Włącz, aby w razie niepowodzenia rejestracji na głównym serwerze SIP urządzenie Axis podjęło próbę rejestracji na serwerze dodatkowym.

• Odbierz automatycznie: wybierz tę opcję, aby automatycznie odbierać połączenia.

• Bezpieczny SIP: wybierz tę opcję, aby użyć protokołu Secure Session Initiation Protocol (SIPS). Protokół SIPD wykorzystuje tryb transmisji TLS do szyfrowania ruchu.

• Proxies (Serwery proxy)

• • Proxy: Kliknij, aby dodać serwer proxy.

  • Prioritize (Nadaj priorytet): Po dodaniu dwóch lub więcej serwerów proxy kliknij, aby określić ich priorytet.

  • Server address (Adres serwera): Tu należy wprowadzić adres IP serwera proxy SIP.

  • Nazwa użytkownika: wprowadź nazwę użytkownika serwera proxy SIP, jeśli to konieczne.

  • Password (Hasło): wprowadź hasło do serwera proxy SIP, jeśli to konieczne.

• Wideo

• • View area (Obszar obserwacji): wybierz obszar obserwacji połączeń wideo. Jeśli nie zostanie wybrany obszar obserwacji, zostanie użyty widok natywny.

  • Resolution (Rozdzielczość): wybierz rozdzielczość połączeń wideo. Rozdzielczość wpływa na wymagane zapotrzebowanie na przepustowość.

  • Frame rate (Liczba klatek na sekundę): wybierz liczbę klatek na sekundę w połączeniach wideo. Poklatkowość wpływa na wymagane zapotrzebowanie na przepustowość.

• DTMF

• • Use RTP (RFC2833) (Użyj RTP (RFC2833)): wybierz tę opcję, aby zezwalać na sygnały DTMF, inne sygnały i zdarzenia telefoniczne w pakietach RTP.

  • Użyj SIP INFO (RFC2976): wybierz tę opcję, aby dołączyć metodę INFO do protokołu SIP. Metoda INFO służy do dodania opcjonalnych informacji o warstwie, zazwyczaj powiązanych z sesją.

  • DTMF sequence (Sekwencja DTMF): Kliknij, aby dodać regułę akcji wyzwalaną przez sygnał wybierania. Regułę akcji należy aktywować na karcie Events (Zdarzenia).

  • Sequence (Sekwencja): Wprowadź znaki wyzwalające regułę akcji. Dozwolone znaki: 0–9, A–D, # oraz *.

  • Description (Opis): Wprowadź opis akcji, która zostanie wyzwolona.

SIP account (Konto SIP): Wybierz konto, z którego ma zostać wykonane połączenie testowe.

SIP address (Adres SIP): Wprowadź adres SIP i kliknij polecenie , aby zweryfikować działanie konta.

Kliknij przycisk , aby utworzyć i zapisać grupy ustawień strumienia wideo. Ustawień można używać w różnych sytuacjach, na przykład podczas ciągłego nagrywania albo nagrywania przy użyciu reguł akcji.

ONVIF (Open Network Video Interface Forum) to międzynarodowy standard interfejsu, który ułatwia użytkownikom końcowym, integratorom, konsultantom i producentom wykorzystanie możliwości oferowanych przez technologie sieciowe. ONVIF zapewnia zgodność operacyjną między urządzeniami różnych producentów, zwiększa elastyczność systemu, zmniejsza jego koszty i upraszcza obsługę.

Add user (Dodaj użytkownika): Kliknij, aby dodać nowego użytkownika ONVIF.

Username (Nazwa użytkownika): Wprowadź unikatową nazwę użytkownika.

New password (Nowe hasło): Wprowadź hasło dla użytkownika. Hasło musi mieć 1–64 znaki. Dozwolone są tylko drukowalne znaki ASCII (kod od 32 do 126), na przykład litery, cyfry, znaki interpunkcyjne i niektóre symbole.

Repeat password (Powtórz hasło): Wprowadź ponownie to samo hasło.

Role (Rola):

• Administrator: Ma nieograniczony dostęp do wszystkich ustawień. Administrator może tez dodawać, aktualizować i usuwać innych użytkowników.

• Operator: Ma dostęp do wszystkich ustawień poza:

• • Wszystkie ustawienia System.

  • Dodawanie aplikacji.

• Media user (Użytkownik mediów): Dostęp wyłącznie do strumienia wideo.

Menu kontekstowe zawiera opcje:

Update user (Aktualizuj użytkownika): Pozwala edytować właściwości użytkownika.

Delete user (Usuń użytkownika): Umożliwia usunięcie użytkownika. Nie można usunąć użytkownika głównego.

Utworzenie użytkownika ONVIF powoduje automatyczne włączenie komunikacji ONVIF. Nazwy użytkownika i hasła należy używać podczas komunikacji ONVIF z urządzeniem. Więcej informacji znajduje się na stronach dla programistów Axis Developer Community w witrynie axis.com.

Profil mediów ONVIF składa się z zestawu konfiguracji, które można wykorzystać do zmiany ustawień strumienia mediów.

Add media profile (Dodaj profil mediów): Kliknij, aby dodać nowy profil ONVIF.

profile_x (profil_x): Kliknij profil, aby go zmodyfikować.

Na liście Metadata producers (Producentów metadanych) jest widoczna lista kanałów używanych przez aplikacje oraz metadane przesyłane strumieniowo z urządzenia.

Producent: Aplikacja generująca metadane.

Kanał: Kanał używany przez aplikację. Należy zaznaczyć to pole, aby włączyć strumień metadanych. Należy usunąć to zaznaczenie, aby wyłączyć strumień w celu zarządzania zgodnością lub zasobami.

Gdy scena ulegnie zmianie, na przykład z powodu zasłonięcia obiektywu, spryskania go farbą lub znaczącego rozregulowania ostrości, to po upływie czasu określonego w ustawieniu Trigger after (Wyzwól po) detektor sabotażu kamery wygeneruje alarm. Detektor sabotażu aktywuje się tylko w razie braku ruchu kamery przez 10 sekund. W tym czasie detektor ustawia model sceny, którego używa do porównania w celu wykrycia sabotażu w rejestrowanych obrazach. Aby model sceny został prawidłowo skonfigurowany, obraz musi być ostry, warunki oświetlenia prawidłowe, a kamera nie może być skierowana w miejsce bez konturów, takie jak gładka ściana. Funkcji wykrywania sabotażu kamery można użyć jako warunku wyzwalania akcji.

Trigger after (Wyzwól po): Wprowadź minimalny czas, przez jaki muszą być aktywne warunki sabotażu, zanim nastąpi wyzwolenie alarmu. Pozwoli to zapobiec fałszywym alarmom wywoływanym przez znane warunki wpływające na obraz.

Trigger on dark images (Wyzwól przy ciemnym obrazie): Po spryskaniu obiektywu farbą trudno jest wywołać alarm, ponieważ nie można odróżnić tej sytuacji od innych, podczas których występuje ten sam efekt zaciemnienia obrazu, na przykład kiedy warunki oświetlenia ulegają zmianie. Po włączeniu tego parametru alarmy będą generowane we wszystkich przypadkach, w których obraz ulegnie zaciemnieniu. Gdy funkcja jest wyłączona, urządzenie nie będzie generować alarmów w razie zaciemnienia obrazu.

Użyj wejścia cyfrowego do podłączenia zewnętrznych urządzeń, które mogą przełączać się pomiędzy obwodem zamkniętym i otwartym, na przykład czujników PIR, czujników okien lub drzwi oraz czujników wykrywania zbicia szyby.

Użyj wyjścia cyfrowego do podłączenia urządzeń zewnętrznych, takich jak przekaźniki czy diody LED. Podłączone urządzenia można aktywować poprzez interfejs programowania aplikacji VAPIX® lub w interfejsie urządzenia.

Port

Name (Nazwa): edytuj tekst, aby zmienić nazwę portu.

Direction (Kierunek): wskazuje, że port jest portem wejściowym. wskazuje, że jest to port wyjściowy. Jeśli port jest konfigurowalny, można kliknąć ikony, aby przełączać się między wejściem a wyjściem.

Normal state (Stan normalny): Kliknij opcję w przypadku obwodu otwartego i w przypadku obwodu zamkniętego.

Current state (Bieżący stan): wyświetla bieżący stan portu. Wejście lub wyjście jest aktywowane w momencie zmiany bieżącego stanu na inny niż stan normalny. Obwód wejścia urządzenia jest otwarty po odłączeniu lub doprowadzeniu napięcia powyżej 1 V DC.

Supervised (Nadzorowane): włącz, aby umożliwić wykrywanie i wyzwalanie działań, jeśli ktoś manipuluje przy połączeniu z cyfrowymi urządzeniami We/Wy. Oprócz wykrywania, czy wejście jest otwarte lub zamknięte, można również wykryć, czy ktoś przy nim manipulował (tzn. przeciął lub doprowadził do zwarcia). Nadzorowanie połączenia wymaga dodatkowego sprzętu (rezystorów końcowych) w zewnętrznej pętli We./Wy.

Raporty

• View the device server report (Wyświetl raport serwera o urządzeniu): kliknij, aby wyświetlić status produktu w oknie wyskakującym. W raporcie o serwerze automatycznie umieszczany jest dziennik dostępu.

• Download the device server report (Pobierz raport serwera o urządzeniu): Kliknij i pobierz raport serwera. Opcja ta powoduje utworzenie pliku ZIP, który zawiera pełny raport serwera w pliku tekstowym w formacie UTF–8 oraz migawkę bieżącego podglądu na żywo. Podczas kontaktowania się z pomocą techniczną zawsze dodawaj plik zip raportu serwera.

• Download the crash report (Pobierz raport o awarii): Kliknij w celu pobrania archiwum ze szczegółowymi informacjami o stanie serwera. Raport o awarii zawiera informacje znajdujące się w raporcie o serwerze oraz szczegółowe dane pomocne w usuwaniu błędów. W raporcie tym mogą się znajdować informacje poufne, np. ślady sieciowe. Wygenerowanie raportu może potrwać kilka minut.

Dzienniki

• View the system log (Wyświetl dziennik systemu): Kliknij tutaj, aby wyświetlić informacje o zdarzeniach systemowych, takich jak uruchamianie urządzenia, ostrzeżenia i komunikaty krytyczne.

• View the access log (Wyświetl dziennik dostępu): Kliknij tutaj, by wyświetlić wszystkie nieudane próby uzyskania dostępu do urządzenia, na przykład gdy użyto nieprawidłowego hasła logowania.

Plik śladu sieciowego, rejestrujący aktywność w sieci, może pomóc w rozwiązywaniu problemów. Wybierz czas trwania śledzenia w sekundach lub minutach i kliknij przycisk Download (Pobierz).

Dziennik systemowy to standard rejestracji komunikatów. Umożliwia on oddzielenie oprogramowania, które generuje komunikaty, systemu przechowującego je i oprogramowania, które je raportuje i analizuje. Każdy komunikat jest oznaczany etykietą z kodem obiektu wskazującym typ oprogramowania, które wygenerowało komunikat, oraz przypisany poziom ważności.

Server (Serwer): Kliknij, aby dodać nowy serwer.

Host: Wprowadź nazwę hosta lub adres IP serwera.

Format (Formatuj): Wybierz format komunikatu dziennika systemowego, który ma być używany.

• RFC 3164

• RFC 5424

Protocol (Protokół): Wybierz protokół i port, które mają być używane:

• UDP (port domyślny to 514)

• TCP (port domyślny to 601)

• TLS (port domyślny to 6514)

Severity (Ciężkość): Zdecyduj, które komunikaty będą wysyłane po wyzwoleniu.

CA certificate set (Certyfikat CA ustawiony): Umożliwia wyświetlenie aktualnych ustawień lub dodanie certyfikatu.

Opcja zwykłej konfiguracji przeznaczona jest dla zaawansowanych użytkowników, którzy mają doświadczenie w konfigurowaniu urządzeń Axis. Na stronie tej można skonfigurować i edytować większość parametrów.

Restart (Uruchom ponownie): Uruchom ponownie urządzenie. Nie wpłynie to na żadne bieżące ustawienia. Uruchomione aplikacje zostaną ponownie uruchomione automatycznie.

Restore (Przywróć): Opcja ta umożliwia przywrócenie większości domyślnych ustawień fabrycznych. Następnie konieczne jest ponowne skonfigurowanie urządzeń i aplikacji, zainstalowanie aplikacji, które nie zostały wstępnie zainstalowane, a także ponowne utworzenie wszystkich zdarzeń i wstępnych ustawień PTZ.

Factory default (Ustawienia fabryczne): Przywróć wszystkie ustawienia do domyślnych wartości fabrycznych. Po zakończeniu tej operacji konieczne będzie zresetowanie adresu IP w celu uzyskania dostępu do urządzenia.

Firmware upgrade (Uaktualnienie oprogramowania sprzętowego): Umożliwia uaktualnienie do nowej wersji oprogramowania sprzętowego. Nowe wersje oprogramowania sprzętowego mogą zawierać udoskonalenia działania i poprawki błędów oraz zupełnie nowe funkcje. Zalecamy, aby zawsze korzystać z najnowszej wersji. Aby pobrać najnowsza wersję, odwiedź stronę axis.com/support.

• Po uaktualnieniu masz do wyboru trzy opcje:

• Standard upgrade (Aktualizacja standardowa): Umożliwia uaktualnienie do nowej wersji oprogramowania sprzętowego.

• Factory default (Ustawienia fabryczne): Umożliwia uaktualnienie i przywrócenie ustawień do domyślnych wartości fabrycznych. Jeżeli wybierzesz tę opcję, po uaktualnieniu nie będzie możliwości przywrócenia poprzedniej wersji oprogramowania sprzętowego.

• Autorollback (Automatyczne przywrócenie wersji): Uaktualnij i potwierdź uaktualnienie w ustawionym czasie. Jeżeli nie potwierdzisz, w urządzeniu zostanie przywrócona poprzednia wersja oprogramowania sprzętowego.

Firmware rollback (Przywracanie poprzedniej wersji oprogramowania sprzętowego): Przywróć poprzednio zainstalowaną wersję oprogramowania sprzętowego.

Połączenie i normalne działanie.

Stałe zielone światło przez 10 sekund przy normalnym działaniu po zakończeniu uruchamiania.

Stałe światło podczas uruchamiania. Miga podczas aktualizacji oprogramowania sprzętowego lub przywracania domyślnych ustawień fabrycznych.

Miga na bursztynowo/czerwono, gdy połączenie sieciowe jest niedostępne lub przerwane.