AXIS XC1311 Explosion-Protected Horn Speaker - Podręcznik użytkownika

Chrome^TM

Firefox^®

Edge^TM

Safari^®

Windows^®

macOS^®

Linux^®

Inne systemy operacyjne

Wyświetl/ukryj menu główne.

Wyświetl informacje o wersji.

Uzyskaj dostęp do pomocy dotyczącej produktu.

Zmień język.

Ustaw jasny lub ciemny motyw.

Menu użytkownika zawiera opcje:

• Informacje o zalogowanym użytkowniku.

• Change account (Zmień konto): Wyloguj się z bieżącego konta i zaloguj się na nowe konto.

• Log out (Wyloguj się): Wyloguj się z bieżącego konta.

Menu kontekstowe zawiera opcje:

• Analytics data (Dane analityczne): Zaakceptuj, aby udostępniać nie osobiste dane przeglądarki.

• Feedback (Opinia): Ta opcja pozwala wystawiać opinie, by pomagać nam w poprawianiu funkcjonalności produktów i usług.

• Legal (Informacje prawne): Wyświetl informacje o plikach cookie i licencjach.

• About (Informacje): Tutaj znajdziesz informacje o urządzeniu, w tym wersję systemu AXIS OS i numer seryjny.

AXIS Audio Manager Edge: uruchom AXIS Audio Manager Edge.

Locate device (Znajdź urządzenie): Pozwala odtwarzać dźwięk pomagający zidentyfikować głośnik. Na niektórych urządzeniach będą migać diody LED.

Speaker test (Test głośnika): : Pozwala skalibrować głośnik. Powoduje przejście na stronę Speaker test (Test głośnika), na której można dokonać kalibracji głośnika i go przetestować.

Upgrade AXIS OS (Aktualizacja AXIS OS): umożliwia zaktualizowanie oprogramowania urządzenia. Ta opcja pozwala przejść do strony Maintenance (Konserwacja), gdzie można wykonać aktualizację.

NTP settings (Ustawienia NTP): umożliwia wyświetlenie i zaktualizowanie ustawień NTP. Ta opcja pozwala przejść do strony Date and time (Data i godzina), gdzie można zmienić ustawienia usługi NTP.

Hardening guide (Przewodnik po zabezpieczeniach): Kliknięcie spowoduje przejście do przewodnika po zabezpieczeniach systemu operacyjnego AXIS OS, gdzie można się dowiedzieć więcej o stosowaniu najlepszych praktyk cyberbezpieczeństwa.

View details (Wyświetl szczegóły): Wyświetla i aktualizuje listę połączonych klientów. Na liście widać adres IP, protokół, port, stan i PID/proces każdego połączenia.

Nagrania: pozwala wyświetlić trwające i przefiltrowane nagrania oraz ich źródła. Więcej informacji: Nagrania

Pokazuje lokalizację zapisu nagrania w zasobie.

AXIS Audio Manager Edge: Pozwala uruchomić aplikację.

CA certificate (Certyfikat CA): Wybierz certyfikat, który będzie używany podczas dodawania urządzeń do lokalizacji audio. Konieczne jest włączenie uwierzytelniania TLS w aplikacji AXIS Audio Manager Edge.

Save (Zapisz): Pozwala aktywować i zapisać wybrane ustawienia.

Wejście: Włączanie lub wyłączanie wejścia audio. Pokazuje typ urządzenia wejściowego.

Gain (Wzmocnienie): Za pomocą suwaka zmień wartość wzmocnienia. Kliknij ikonę mikrofonu, aby wyciszyć lub wyłączyć wyciszenie.

Input type (Typ wejścia): Wybierz typ urządzenia wejściowego.

Power type (Typ zasilania): Wybierz typ zasilania.

Gain (Wzmocnienie): Za pomocą suwaka zmień wartość wzmocnienia. Kliknij ikonę głośnika, aby wyciszyć lub wyłączyć wyciszenie.

Encoding (Kodowanie): Wybierz kodowanie, które ma być stosowane do strumieniowego przesyłania ze źródła wejściowego. Kodowanie można wybrać tylko wtedy, gdy wejście audio jest włączone. Jeżeli wejście audio jest wyłączone, kliknij opcję Enable audio input (Włącz wejście audio), aby je włączyć.

Echo cancellation (Usuwanie efektu echa): Włącz, aby usuwać echo podczas komunikacji dwukierunkowej.

Add clip (Dodaj klip): umożliwia dodanie nowego klipu audio. Obsługiwane formaty plików: .au,. mp3,. Opus,. Vorbis,. wav.

Rozpoczynanie odtwarzania klipu audio.

Zatrzymywanie odtwarzania klipu audio.

Menu kontekstowe zawiera opcje:

• Rename (Zmień nazwę): Zmień nazwę klipu audio.

• Create link (Utwórz łącze): pozwala utworzyć adres URL, którego użycie będzie powodowało odtwarzanie klipu audio w urządzeniu. Ustaw głośność i liczbę powtórzeń klipu.

• Download (Pobierz): Pobieranie klipu audio do komputera.

• Usuń: Usuwanie klipu audio z urządzenia.

Kliknij, aby słuchać.

Włącz nagrywanie ciągłe strumienia audio na żywo. Kliknij przycisk ponownie, aby zatrzymać rejestrację. Jeżeli rejestrowanie jest w toku, po ponownym uruchomieniu kamery zostanie wznowione automatycznie.

Wyświetla zasób skonfigurowany dla urządzenia. Aby skonfigurować pamięć masową, należy zalogować się jako administrator.

Dziesięciopasmowy graficzny korektor audio: Włącz tę opcję, aby regulować poziomy różnych zakresów częstotliwości sygnału audio. Ta funkcja jest przeznaczona dla zaawansowanych użytkowników mających doświadczenie w konfigurowaniu ustawień dźwięku.

Talkback range (Zasięg funkcji Talkback): Wybierz zakres operacyjny zbierania materiału dźwiękowego. Zwiększenie zakresu operacyjnego ogranicza możliwości w zakresie jednoczesnej komunikacji dwukierunkowej.

Voice enhancement (Wzmocnienie głosu): Włącz tę opcję, aby wzmocnić głośność komunikatów głosowych w odniesieniu do innych dźwięków.

Za pomocą testu głośnika można zdalnie sprawdzić, czy głośnik działa w oczekiwany sposób.

Calibrate (Kalibruj): Przed wykonaniem pierwszego testu trzeba skalibrować głośnik. Podczas kalibracji głośnik odtwarza serię dźwięków testowych, które są rejestrowane przez wbudowany mikrofon. Po skalibrowaniu głośnika należy go zamontować w jego docelowym położeniu. Jeśli później głośnik zostanie przesunięty lub jego lokalne otoczenie ulegnie zmianie, na przykład wskutek zbudowania lub usunięcia ściany, głośnik należy ponownie skalibrować.

Run the test (Uruchom test): Odtwórz tę samą serię tonów testowych, która była użyta podczas kalibracji, i porównaj je z wartościami zarejestrowanymi z kalibracji.

Kliknij, aby filtrować nagrania.

From (Od): Pokazuje nagrania wykonane po określonym momencie w czasie.

To (Do): Pokazuje nagrania wykonane przed określonym momentem w czasie.

Source (Źródło): Pokazuje nagrania z podziałem na źródła. Źródło odnosi się do czujnika.

Event (Zdarzenie): Pokazuje nagrania z podziałem na zdarzenia.

Pamięć masowa: Pokazuje nagrania z podziałem na typy zasobów.

Ongoing recordings (Trwające nagrania): Pokaż wszystkie trwające zapisy na urządzeniu.

Wybierz, aby rozpocząć nagrywanie w urządzeniu.

Wybierz docelowy zasób, w którym chcesz zapisać nagrania.

Zatrzymaj nagrywanie w urządzeniu.

Uruchomione nagrania zostaną zakończone zarówno po zatrzymaniu ręcznym, jak i po wyłączeniu urządzenia.

Zapis ciągły będzie kontynuowane do momentu zatrzymania ręcznego. Jeśli urządzenie zostanie wyłączone, zapis będzie kontynuowany po jego ponownym włączeniu.

Odtwórz nagranie.

Zatrzymaj odtwarzanie nagrania.

Wyświetl lub ukryj informacje i opcje nagrania.

Set export range (Ustaw zakres eksportu): Jeżeli chcesz wyeksportować tylko część nagrania, określ zakres czasu. Pamiętaj, że jeśli pracujesz w strefie czasowej innej niż lokalizacja urządzenia, przedział czasu jest oparty na strefie czasowej urządzenia.

Encrypt (Szyfruj): ta opcja pozwala skonfigurować hasło do eksportowanych nagrań. Podanie ustawionego hasła będzie konieczne do otworzenia eksportowanego pliku.

Kliknij, aby usunąć nagranie.

Export (Eksportuj): pozwala wyeksportować całe nagranie lub jego fragment.

Add app (Dodaj aplikację): umożliwia zainstalowanie nowej aplikacji.

Find more apps (Znajdź więcej aplikacji): pozwala znaleźć więcej aplikacji do zainstalowania. Nastąpi przekierowanie na stronę z opisem aplikacji Axis.

Allow unsigned apps (Zezwalaj na niepodpisane aplikacje): włączenie tej opcji umożliwi instalowanie niepodpisanych aplikacji.

Allow root-privileged apps (Zezwalaj na aplikacje z uprawnieniami roota): włączenie tej opcji umożliwi aplikacjom z uprawnieniami roota pełny dostęp do urządzenia.

Wyświetl aktualizacje zabezpieczeń w aplikacjach AXIS OS i ACAP.

Aby włączyć lub wyłączyć aplikację, użyj przełącznika znajdującego się obok jej nazwy.

Open (Otwórz): umożliwia uzyskanie dostępu do ustawień aplikacji. Dostępne ustawienia zależą od aplikacji. W niektórych aplikacjach nie ma żadnych ustawień.

Menu kontekstowe może zawierać jedną lub kilka z następujących opcji:

• Open-source license (Licencja open source): pozwala wyświetlić informacje o licencjach open source używanych w aplikacji.

• App log (Dziennik aplikacji): pozwala wyświetlić dziennik zdarzeń aplikacji. Dziennik jest pomocny podczas kontaktowania się z pomocą techniczną.

• Activate license with a key (Aktywuj licencję kluczem): Jeżeli aplikacja wymaga licencji, konieczne jest jej aktywowanie. Z tej opcji należy korzystać, jeżeli urządzenie nie ma dostępu do Internetu.

  Jeśli nie masz klucza licencji, przejdź na stronę axis.com/products/analytics. Do wygenerowania klucza potrzebny będzie kod licencyjny oraz numer seryjny produktu Axis.

• Activate license automatically (Aktywuj licencję automatycznie): Jeżeli aplikacja wymaga licencji, konieczne jest jej aktywowanie. Z tej opcji należy korzystać, jeżeli urządzenie ma dostęp do Internetu. Do aktywowania licencji konieczny jest kod.

• Deactivate the license (Dezaktywuj licencję): Aby zastąpić obecną licencję inną licencją, np. w przypadku przejścia z wersji próbnej na pełną, musisz wyłączyć obecną licencję. Jeśli dezaktywujesz licencję, zostanie ona również usunięta z urządzenia.

• Ustawienia: Ta opcja umożliwia konfigurowanie parametrów.

• Usuń: Ta opcja powoduje trwałe usunięcie aplikacji z urządzenia. Jeśli najpierw nie dezaktywujesz licencji, pozostanie ona aktywna.

Synchronization (Synchronizacja): pozwala wybrać opcję synchronizacji daty i godziny urządzenia.

• Automatyczna data i godzina (ręczne serwery NTS KE): Synchronizacja z serwerami bezpiecznych kluczy NTP podłączonym do serwera DHCP.

• • Ręczne serwery NTS KE: Opcja ta umożliwia wprowadzenie adresu IP jednego lub dwóch serwerów NTP. W przypadku używania dwóch serwerów NTP urządzenie jest zsynchronizowane i dostosowuje czas według danych wejściowych z obu serwerów.

  • Max NTP poll time (Maks. czas zapytania NTP): Wybierz maksymalny czas oczekiwania urządzenia przed wysłaniem zapytania do serwera NTP w celu uzyskania zaktualizowanego czasu.

  • Min NTP poll time (Min czas zapytania NTP): Wybierz minimalny czas oczekiwania urządzenia przed wysłaniem zapytania do serwera NTP w celu uzyskania zaktualizowanego czasu.

• Automatyczna data i godzina (serwery NTP z protokołem DHCP): Synchronizacja z serwerami NTP podłączonymi do serwera DHCP.

• • Zapasowe serwery NTP: Wprowadź adres IP jednego lub dwóch serwerów zapasowych.

  • Max NTP poll time (Maks. czas zapytania NTP): Wybierz maksymalny czas oczekiwania urządzenia przed wysłaniem zapytania do serwera NTP w celu uzyskania zaktualizowanego czasu.

  • Min NTP poll time (Min czas zapytania NTP): Wybierz minimalny czas oczekiwania urządzenia przed wysłaniem zapytania do serwera NTP w celu uzyskania zaktualizowanego czasu.

• Automatyczna data i godzina (ręczne serwery NTP): Opcja ta umożliwia synchronizowanie z wybranymi serwerami NTP.

• • Ręczne serwery NTP: Opcja ta umożliwia wprowadzenie adresu IP jednego lub dwóch serwerów NTP. W przypadku używania dwóch serwerów NTP urządzenie jest zsynchronizowane i dostosowuje czas według danych wejściowych z obu serwerów.

  • Max NTP poll time (Maks. czas zapytania NTP): Wybierz maksymalny czas oczekiwania urządzenia przed wysłaniem zapytania do serwera NTP w celu uzyskania zaktualizowanego czasu.

  • Min NTP poll time (Min czas zapytania NTP): Wybierz minimalny czas oczekiwania urządzenia przed wysłaniem zapytania do serwera NTP w celu uzyskania zaktualizowanego czasu.

• Custom date and time (Niestandardowa data i godzina): Ustaw datę i godzinę ręcznie. Kliknij polecenie Get from system (Pobierz z systemu) w celu pobrania ustawień daty i godziny z komputera lub urządzenia przenośnego.

Strefa czasowa: Wybierz strefę czasową. Godzina zostanie automatycznie dostosowana względem czasu letniego i standardowego.

• DHCP: Stosuje strefę czasową serwera DHCP. Aby można było wybrać tę opcję, urządzenie musi być połączone z serwerem DHCP.

• Manual (Ręcznie): Wybierz strefę czasową z listy rozwijanej.

Przypisz automatycznie IPv4: wybierz, aby router sieciowy automatycznie przypisywał adres IP do urządzenia. Zalecamy korzystanie z funkcji automatycznego przydzielania adresu IP (DHCP) dla większości sieci.

Adres IP: wprowadź unikatowy adres IP dla urządzenia. Statyczne adresy IP można przydzielać losowo w sieciach izolowanych, pod warunkiem że adresy są unikatowe. Aby uniknąć występowania konfliktów, zalecamy kontakt z administratorem sieci przed przypisaniem statycznego adresu IP.

Maska podsieci: Otwórz maskę podsieci, aby określić adresy w sieci lokalnej. Wszystkie adresy poza siecią lokalną przechodzą przez router.

Router: wprowadź adres IP domyślnego routera (bramki) używanego do łączenia z urządzeniami należącymi do innych sieci i segmentów sieci.

Fallback to static IP address if DHCP isn't available (Jeśli DHCP jest niedostępny, zostanie ono skierowane do statycznego adresu IP): Wybierz, czy chcesz dodać statyczny adres IP, który ma być używany jako rezerwa, jeśli usługa DHCP jest niedostępna i nie można automatycznie przypisać adresu IP.

Przypisz IPv6 automatycznie: Włącz IPv6, aby router sieciowy automatycznie przypisywał adres IP do urządzenia.

Przypisz automatycznie nazwę hosta: Wybierz, aby router sieciowy automatycznie przypisywał nazwę hosta do urządzenia.

Nazwa hosta: Wprowadź ręcznie nazwę hosta, aby zapewnić alternatywny dostęp do urządzenia. W raporcie serwera i dzienniku systemowym jest używana nazwa hosta. Używaj tylko dozwolonych znaków: A-Z, a-z, 0-9 i -.

Przypisz automatycznie DNS: Wybierz ustawienie, aby serwer DHCP automatycznie przypisywał domeny wyszukiwania i adresy serwerów DNS do urządzenia. Zalecamy korzystanie z funkcji automatycznego przydzielania adresów DNS (DHCP) dla większości sieci.

Przeszukaj domeny: jeżeli używasz nazwy hosta, która nie jest w pełni kwalifikowana, kliknij Add search domain (Dodaj domenę wyszukiwania) i wprowadź domenę, w której ma być wyszukiwana nazwa hosta używana przez urządzenie.

Serwery DNS: kliknij polecenie Add DNS server (Dodaj serwer DNS) i wprowadź adres IP podstawowego serwera DNS. Powoduje to przełożenie nazw hostów na adresy IP w sieci.

Zezwalaj na dostęp przez: wybierz, czy użytkownik może połączyć się z urządzeniem za pośrednictwem protokołów HTTP, HTTPS lub obu.

HTTP port (Port HTTP): wprowadź wykorzystywany port HTTP. urządzenie pozwala na korzystanie z portu 80 lub innego portu z zakresu 1024–65535. Jeżeli zalogujesz się jako administrator, możesz również wprowadzić dowolny port z zakresu 1–1023. Jeśli użyjesz portu z tego zakresu, otrzymasz ostrzeżenie.

HTTPS port (Port HTTPS): wprowadź wykorzystywany port HTTPS. urządzenie pozwala na korzystanie z portu 443 lub innego portu z zakresu 1024–65535. Jeżeli zalogujesz się jako administrator, możesz również wprowadzić dowolny port z zakresu 1–1023. Jeśli użyjesz portu z tego zakresu, otrzymasz ostrzeżenie.

Certificate (Certyfikat): wybierz certyfikat, aby włączyć obsługę protokołu HTTPS w tym urządzeniu.

Bonjour^®: Włącz, aby umożliwić automatyczne wykrywanie urządzeń w sieci.

Nazwa Bonjour: wprowadź przyjazną nazwę, która będzie widoczna w sieci. Nazwa domyślna składa się z nazwy urządzenia i jego adresu MAC.

UPnP^®: Włącz, aby umożliwić automatyczne wykrywanie urządzeń w sieci.

Nazwa UPnP: wprowadź przyjazną nazwę, która będzie widoczna w sieci. Nazwa domyślna składa się z nazwy urządzenia i jego adresu MAC.

WS-Discovery: Włącz, aby umożliwić automatyczne wykrywanie urządzeń w sieci.

LLDP and CDP (LLDP i CDP): Włącz, aby umożliwić automatyczne wykrywanie urządzeń w sieci. Wyłączenie funkcji LLDP and CDP może wpływać na negocjowanie zasilania z PoE. Aby rozwiązać ewentualne problemy negocjowania zasilania z PoE, należy skonfigurować przełącznik PoE tylko do sprzętowej negocjacji zasilania PoE.

Http proxy (Serwer proxy HTTP): Określ hosta lub adres IP globalnego serwera proxy, używając dozwolonego formatu.

Https proxy (Serwer proxy HTTPS): Określ hosta lub adres IP globalnego serwera proxy, używając dozwolonego formatu.

• Dozwolone formaty serwerów proxy HTTP i HTTPS:

• http(s)://host:port

• http(s)://użytkownik@host:port

• http(s)://użytkownik:pass@host:port

• No proxy (Brak serwera proxy): Użyj opcji No proxy (Brak serwera proxy), aby pominąć globalne serwery proxy. Wprowadź jedną z opcji na liście lub kilka opcji rozdzielonych przecinkami:

• Pozostaw puste

• Określ adres IP

• Określ adres IP w formacie CIDR

• Określ nazwę domeny, na przykład: www.<nazwa domeny>.com

• Określ wszystkie poddomeny w określonej domenie, na przykład .<nazwa domeny>.com

Allow O3C (Zezwalaj na O3C):

• Jednym kliknięciem: Jest to domyślne ustawienie. Naciśnij i przytrzymaj przycisk Control na urządzeniu, aby połączyć się z usługą O3C przez Internet. Urządzenie należy zarejestrować w serwisie O3C w ciągu 24 godzin od naciśnięcia przycisku kontrolnego. W przeciwnym razie urządzenie zakończy połączenie z usługą O3C. Po zarejestrowaniu urządzenia opcja Always (Zawsze) jest włączona, a urządzenie zostaje połączone z usługą O3C.

• Zawsze: Urządzenie stale próbuje połączyć się z usługą O3C przez Internet. Po zarejestrowaniu urządzenie zostaje połączone z usługą O3C. Opcji tej należy używać wtedy, gdy przycisk kontrolny na urządzeniu jest niedostępny.

• Nie: wyłącza usługę O3C.

Proxy settings (Ustawienia proxy): W razie potrzeby należy wprowadzić ustawienia proxy, aby połączyć się z serwerem proxy.

Host: Wprowadź adres serwera proxy.

Port: wprowadź numer portu służącego do uzyskania dostępu.

Login i Hasło: W razie potrzeby wprowadź nazwę użytkownika i hasło do serwera proxy.

Authentication method (Metoda uwierzytelniania):

• Zwykła: Ta metoda jest najbardziej zgodnym schematem uwierzytelniania HTTP. Jest ona mniej bezpieczna niż metoda Digest (Szyfrowanie), ponieważ nazwa użytkownika i hasło są wysyłane do serwera w postaci niezaszyfrowanej.

• Szyfrowanie: ta metoda jest bezpieczniejsza, ponieważ zawsze przesyła hasło w sieci w formie zaszyfrowanej.

• Automatycznie: ta opcja umożliwia urządzeniu wybór metody uwierzytelniania w zależności od obsługiwanych metod. Priorytet ma metoda Szyfrowanie; w dalszej kolejności stosowana jest metoda Zwykła.

Owner authentication key (OAK) (Klucz uwierzytelniania właściciela (OAK)): Kliknij Get key (Uzyskaj klucz), aby pobrać klucz uwierzytelniania właściciela. Warunkiem jest podłączone urządzenia do Internetu bez użycia zapory lub serwera proxy.

SNMP: Wybierz wersję SNMP.

• v1 and v2c (v1 i v2c):

• • Read community (Społeczność odczytu): wprowadź nazwę społeczności, która ma dostęp tylko do odczytu do wszystkich obsługiwanych obiektów SNMP. Wartość domyślna to publiczna.

  • Write community (Społeczność zapisu): wprowadź nazwę społeczności, która ma dostęp do odczytu/zapisu do wszystkich obsługiwanych obiektów SNMP (poza obiektami tylko do odczytu). Wartość domyślna to zapis.

  • Activate traps (Uaktywnij pułapki): włącz, aby uaktywnić raportowanie pułapek. Urządzenie wykorzystuje pułapki do wysyłania do systemu zarządzania komunikatów o ważnych zdarzeniach lub zmianach stanu. W interfejsie WWW urządzenia można skonfigurować pułapki dla SNMP v1 i v2c. Pułapki są automatycznie wyłączane w przypadku przejścia na SNMP v3 lub wyłączenia SNMP. Jeśli używasz SNMP v3, możesz skonfigurować pułapki za pomocą aplikacji do zarządzania SNMP v3.

  • Trap address (Adres pułapki): Wprowadzić adres IP lub nazwę hosta serwera zarządzania.

  • Trap community (Społeczność pułapki): Wprowadź nazwę społeczności używanej, gdy urządzenie wysyła komunikat pułapki do systemu zarządzającego.

  • Traps (Pułapki):

  • • Cold start (Zimny rozruch): wysyła komunikat pułapkę po uruchomieniu urządzenia.

    • Ciepły rozruch: wysyła komunikat pułapkę w przypadku zmiany ustawienia SNMP.

    • Link up (Łącze w górę): wysyła komunikat pułapkę po zmianie łącza w górę.

    • Niepowodzenie uwierzytelniania: wysyła komunikat pułapkę po niepowodzeniu próby uwierzytelnienia.

• v3: SNMP v3 to bezpieczniejsza wersja, zapewniająca szyfrowanie i bezpieczne hasła. Aby używać SNMP v3, zalecane jest włączenie protokołu HTTPS, który posłuży do przesłania hasła. Zapobiega to również dostępowi osób nieupoważnionych do niezaszyfrowanych pułapek SNMP v1 i v2c. Jeśli używasz SNMP v3, możesz skonfigurować pułapki za pomocą aplikacji do zarządzania SNMP v3.

• • Password for the account “initial” (Hasło do konta „wstępnego”): wprowadź hasło SNMP dla konta o nazwie „initial” (wstępne). Chociaż hasło może być wysłane bez aktywacji HTTPS, nie zalecamy tego. Hasło SNMP v3 można ustawić tylko raz i najlepiej tylko po aktywacji HTTPS. Po ustawieniu hasła pole hasła nie jest już wyświetlane. Aby zresetować hasło, należy zresetować urządzenie do ustawień fabrycznych.

Certyfikaty służą do uwierzytelniania urządzeń w sieci. Urządzenie obsługuje dwa typy certyfikatów:

• Certyfikaty serwera/klienta

  Certyfikat serwera/klienta potwierdza numer urządzenia i może mieć własny podpis lub podpis jednostki certyfikującej (CA). Certyfikaty z własnym podpisem oferują ograniczoną ochronę i można je wykorzystywać do momentu uzyskania certyfikatu CA.

• Certyfikaty CA

  Certyfikaty CA mogą służyć do uwierzytelniania innych certyfikatów, na przykład tożsamości serwera uwierzytelniającego w przypadku połączenia urządzenia z siecią zabezpieczoną za pomocą IEEE 802.1X. Urządzenie ma kilka zainstalowanych wstępnie certyfikatów CA.

Obsługiwane są następujące formaty:

• Formaty certyfikatów: .PEM, .CER i .PFX

• Formaty kluczy prywatnych: PKCS#1 i PKCS#12

Add certificate (Dodaj certyfikat) : Kliknij, aby dodać certyfikat.

• More (Więcej): Wyświetlanie dodatkowych pól do wypełnienia lub wybrania.

• Secure keystore (Bezpieczny magazyn kluczy): Wybierz tę opcję, aby używać funkcji Secure element (Zabezpieczony element) lub Trusted Platform Module 2.0 (Moduł TPM 2.0) do bezpiecznego przechowywania klucza prywatnego. Aby uzyskać więcej informacji na temat bezpiecznego magazynu kluczy, odwiedź stronę help.axis.com/en-us/axis-os#cryptographic-support.

• Key type (Typ klucza): Aby zabezpieczyć certyfikat, wybierz domyślny algorytm szyfrowania lub inny z listy rozwijanej.

Menu kontekstowe zawiera opcje:

• Dane certyfikatu: Wyświetl właściwości zainstalowanego certyfikatu.

• Delete certificate (Usuń certyfikat): Umożliwia usunięcie certyfikatu.

• Create certificate signing request (Utwórz żądanie podpisania certyfikatu): Umożliwia utworzenie żądanie podpisania certyfikatu w celu przekazania go do urzędu rejestracyjnego i złożenia wniosku o wydanie certyfikatu tożsamości cyfrowej.

Secure keystore (Bezpieczny magazyn kluczy):

• Bezpieczny element (CC EAL6+): Wybierz, aby używać bezpiecznego elementu do bezpiecznego magazynu kluczy.

• Moduł TPM 2.0 (CC EAL4+, FIPS 140-2 poziom 2): Wybierz, aby używać modułu TPM 2.0 do bezpiecznego magazynu kluczy.

IEEE 802.1x

IEEE 802.1x to standard IEEE dla kontroli dostępu sieciowego opartej na portach, zapewniający bezpieczne uwierzytelnianie przewodowych i bezprzewodowych urządzeń sieciowych. IEEE 802.1x jest oparty na protokole EAP (Extensible Authentication Protocol).

Aby uzyskać dostęp do sieci zabezpieczonej IEEE 802.1x, urządzenia sieciowe muszą dokonać uwierzytelnienia. Do uwierzytelnienia służy serwer, zazwyczaj RADIUS, taki jak FreeRADIUS i Microsoft Internet Authentication Server.

IEEE 802.1AE MACsec

IEEE 802.1AE MACsec jest standardem IEEE dotyczącym adresu MAC, który definiuje bezpołączeniową poufność i integralność danych dla protokołów niezależnych od dostępu do nośników.

Certyfikaty

W przypadku konfiguracji bez certyfikatu CA, sprawdzanie poprawności certyfikatów serwera jest wyłączone, a urządzenie próbuje uwierzytelnić się niezależnie od tego, do jakiej sieci jest podłączone.

Podczas korzystania z certyfikatu w instalacjach firmy Axis urządzenie i serwer uwierzytelniający używają do uwierzytelniania certyfikatów cyfrowych z użyciem EAP-TLS (Extensible Authentication Protocol - Transport Layer Security).

Aby zezwolić urządzeniu na dostęp do sieci chronionej za pomocą certyfikatów, w urządzeniu musi być zainstalowany podpisany certyfikat klienta.

Authentication method (Metoda uwierzytelniania): Wybierz typ protokołu EAP na potrzeby uwierzytelniania.

Client certificate (Certyfikat klienta): wybierz certyfikat klienta, aby użyć IEEE 802.1x. Serwer uwierzytelniania używa certyfikatu do weryfikacji tożsamości klienta.

Certyfikaty CA: wybierz certyfikaty CA w celu potwierdzania tożsamości serwera uwierzytelniającego. Jeśli nie wybrano żadnego certyfikatu, urządzenie próbuje uwierzytelnić się niezależnie od tego, do jakiej sieci jest podłączone.

EAP identity (Tożsamość EAP): wprowadź tożsamość użytkownika powiązaną z certyfikatem klienta.

EAPOL version (Wersja protokołu EAPOL): wybierz wersję EAPOL używaną w switchu sieciowym.

Use IEEE 802.1x (Użyj IEEE 802.1x): wybierz, aby użyć protokołu IEEE 802.1 x.

Te ustawienia są dostępne wyłącznie w przypadku korzystania z uwierzytelniania za pomocą IEEE 802.1x PEAP-MSCHAPv2:

• Hasło: Wprowadź hasło do tożsamości użytkownika.

• Peap version (Wersja Peap): wybierz wersję Peap używaną w switchu sieciowym.

• Etykieta: 1 pozwala używać szyfrowania EAP klienta; 2 pozwala używać szyfrowania PEAP klienta. Wybierz etykietę używaną przez przełącznik sieciowy podczas korzystania z wersji 1 protokołu Peap.

Te ustawienia są dostępne wyłącznie w przypadku uwierzytelniania za pomocą IEEE 802.1ae MACsec (klucz CAK/PSK):

• Nazwa klucza skojarzenia łączności umowy klucza: Wprowadź nazwę skojarzenia łączności (CKN). Musi to być od 2 do 64 (podzielnych przez 2) znaków szesnastkowych. CKN musi być ręcznie skonfigurowany w skojarzeniu łączności i musi być zgodny na obu końcach łącza, aby początkowo włączyć MACsec.

• Klucz skojarzenia łączności umowy klucza: Wprowadź klucz skojarzenia łączności (CAK). Musi mieć 32 lub 64 znaki szesnastkowe. CAK musi być ręcznie skonfigurowany w skojarzeniu łączności i musi być zgodny na obu końcach łącza, aby początkowo włączyć MACsec.

Blocking (Blokowanie): włącz, aby blokować ataki typu brute force Ataki typu brute-force wykorzystują metodę prób i błędów do odgadnięcia danych logowania lub kluczy szyfrowania.

Blocking period (Okres blokowania): Wprowadź liczbę sekund, w ciągu których ataki typu brute-force mają być blokowane.

Blocking conditions (Warunki blokowania): wprowadź dopuszczalną liczbę nieudanych prób uwierzytelnienia na sekundę przed rozpoczęciem blokowania. Liczbę dopuszczalnych niepowodzeń można ustawić zarówno na stronie, jak i w urządzeniu.

Activate (Aktywuj): Włącz zaporę sieciową.

• Domyślne ustawienia zasad: Wybierz stan domyślny zapory.

• Allow (Zezwalaj): Zezwala na wszystkie połączenia z urządzeniem. Jest opcja domyślna.

• Deny: (Odrzuć) Odrzuca wszystkie połączenia z urządzeniem.

Aby wprowadzić wyjątki od domyślnych zasad, można utworzyć reguły, które zezwalają lub nie zezwalają na łączenie się z urządzeniem z określonych adresów, protokołów i portów.

• Adres: Wprowadź adres w formacie IPv4/IPv6 lub CIDR, w przypadku którego dostęp ma być dozwolony lub niedozwolony.

• Protocol (Protokół): Wybierz protokół, w przypadku którego dostęp ma być dozwolony lub niedozwolony.

• Port: Wprowadź numer portu, w przypadku którego dostęp ma być dozwolony lub niedozwolony. Podaj numer portu od 1 do 65535.

• Policy (Zasada): Wybierz zasadę dla reguły.

: Kliknij, aby utworzyć nową regułę.

• Add rules: (Dodaj reguły) Kliknij tę opcję, aby dodać zdefiniowane reguły.

• Time in seconds: (Czas w sekundach) Pozwala ustawić limit czasu testowania reguł. Domyślny limit czasu to 300 sekund. Jeśli chcesz od razu aktywować reguły, ustaw czas 0 sekund.

• Confirm rules (Potwierdzenie reguł): Potwierdź reguły i ich limit czasowy. W przypadku ustawienia limitu czasu dłuższego niż 1 sekunda reguły będą aktywne przez ten czas. Jeśli ustawiono czas 0, reguły będą aktywowane od razu.

Pending rules (Oczekujące reguły): Omówienie ostatnio testowanych reguł, które jeszcze nie zostały potwierdzone.

Confirm rules (Potwierdzenie reguł): Kliknięcie tej opcji aktywuje oczekujące reguły.

Active rules (Aktywne reguły): Omówienie reguł obecnie stosowanych w urządzeniu.

: Kliknięcie tej opcji pozwala usunąć aktywną regułę.

: Kliknięcie tej opcji pozwala usunąć wszystkie oczekujące i aktywne reguły.

Do zainstalowania w urządzeniu oprogramowania testowego lub innego niestandardowego oprogramowania Axis konieczny jest niestandardowy podpisany certyfikat systemu AXIS OS. Certyfikat służy do sprawdzenia, czy oprogramowanie jest zatwierdzone zarówno przez właściciela urządzenia, jak i przez firmę Axis. Oprogramowanie działa tylko na określonym urządzeniu z niepowtarzalnym numerem seryjnym i identyfikatorem procesora. Niestandardowe podpisane certyfikaty systemu AXIS OS mogą być tworzone tylko przez firmę Axis, ponieważ Axis posiada klucze do ich podpisywania.

Zainstaluj: Kliknij przycisk Install (Instaluj), aby zainstalować certyfikat. Certyfikat musi zostać zainstalowany przed zainstalowaniem oprogramowania.

Menu kontekstowe zawiera opcje:

• Delete certificate (Usuń certyfikat): Umożliwia usunięcie certyfikatu.

Add account (Dodaj konto): Kliknij, aby dodać nowe konto. Można dodać do 100 kont.

Account (Konto): Wprowadź niepowtarzalną nazwę konta.

Nowe hasło: wprowadzić hasło do konta. Hasło musi mieć 1–64 znaki. Dozwolone są tylko możliwe do wydrukowania znaki ASCII (kod od 32 do 126), na przykład litery, cyfry, znaki interpunkcyjne i niektóre symbole.

Repeat password (Powtórz hasło): Wprowadź ponownie to samo hasło.

Privileges (Przywileje):

• Administrator: Ma nieograniczony dostęp do wszystkich ustawień. Administrator może tez dodawać, aktualizować i usuwać inne konta.

• Operator: Ma dostęp do wszystkich ustawień poza:

• • Wszystkie ustawienia System.

• Viewer (Dozorca): Nie może zmieniać ustawień.

Menu kontekstowe zawiera opcje:

Update account (Zaktualizuj konto): Pozwala edytować właściwości konta.

Delete account (Usuń konto): Pozwala usunąć konto. Nie można usunąć konta root.

Allow anonymous viewing (Zezwalaj na anonimowe wyświetlanie): Włączenie tej opcji pozwala wszystkim osobom uzyskać dostęp do urządzenia jako dozorca bez logowania się za pomocą konta.

Allow anonymous PTZ operating (Zezwalaj na anonimową obsługę PTZ): Jeśli włączysz tę opcję, anonimowi użytkownicy będą mogli obracać, przechylać i powiększać/zmniejszać obraz.

Add SSH account (Dodaj konto SSH): Kliknij, aby dodać nowe konto SSH.

• Restrict root access (Ogranicz dostęp do konta root): Włącz, aby ograniczyć funkcjonalność wymagającą dostępu root.

• Enable SSH (Włącz SSH): Włącz, aby korzystać z usługi SSH.

Account (Konto): Wprowadź niepowtarzalną nazwę konta.

Nowe hasło: wprowadzić hasło do konta. Hasło musi mieć 1–64 znaki. Dozwolone są tylko możliwe do wydrukowania znaki ASCII (kod od 32 do 126), na przykład litery, cyfry, znaki interpunkcyjne i niektóre symbole.

Repeat password (Powtórz hasło): Wprowadź ponownie to samo hasło.

Uwaga: Wprowadź komentarz (opcjonalnie).

Menu kontekstowe zawiera opcje:

Update SSH account (Zaktualizuj konto SSH): Pozwala edytować właściwości konta.

Delete SSH account (Usuń konto SSH): Pozwala usunąć konto. Nie można usunąć konta root.

Add virtual host (Dodaj host wirtualny): kliknięcie tej opcji pozwala dodać nowego wirtualnego hosta.

Włączony: zaznaczenie tej opcji spowoduje używanie tego wirtualnego hosta.

Server name (Nazwa serwera): w tym polu można wpisać nazwę serwera. Używaj tylko cyfr 0-9, liter A-Z i łącznika (-).

Port: w tym polu należy podać port, z którym jest połączony serwer.

Type (Typ): pozwala wybrać typ poświadczenia, które ma być używane. Dostępne są opcje Basic (Podstawowe), Digest (Szyfrowane) oraz Open ID (Otwarte ID).

Menu kontekstowe zawiera opcje:

• Update (Aktualizuj): Zaktualizuj wirtualnego hosta.

• Usuń: Usuń wirtualnego hosta.

Disabled (Wyłączono): Serwer jest wyłączony.

Client ID (Identyfikator klienta): Wprowadź nazwę użytkownika OpenID.

Outgoing Proxy (Wychodzący serwer proxy): Aby używać serwera proxy, wprowadź adres serwera proxy dla połączenia OpenID.

Admin claim (Przypisanie administratora): Wprowadź wartość roli administratora.

Provider URL (Adress URL dostawcy): Wprowadź łącze internetowe do uwierzytelniania punktu końcowego interfejsu programowania aplikacji (API). Łącze musi mieć format https://[wstaw URL]/.well-known/openid-configuration

Operator claim (Przypisanie operatora): Wprowadź wartość roli operatora.

Require claim (Wymagaj przypisania): Wprowadź dane, które powinny być dostępne w tokenie.

Viewer claim (Przypisanie dozorcy): Wprowadź wartość dla roli dozorcy.

Remote user (Użytkownik zdalny): Wprowadź wartość identyfikującą użytkowników zdalnych. Pomoże to wyświetlić bieżącego użytkownika w interfejsie WWW urządzenia.

Scopes (Zakresy): Opcjonalne zakresy, które mogą być częścią tokenu.

Client secret (Tajny element klienta): Wprowadź hasło OpenID.

Save (Zapisz): Kliknij, aby zapisać wartości OpenID.

Enable OpenID (Włącz OpenID): Włącz tę opcję, aby zamknąć bieżące połączenie i zezwolić na uwierzytelnianie urządzenia z poziomu adresu URL dostawcy.

Add a rule (Dodaj regułę): Utwórz regułę.

Nazwa: Wprowadź nazwę reguły.

Wait between actions (Poczekaj między działaniami): Wprowadź minimalny czas (w formacie gg:mm:ss), jaki musi upłynąć między aktywacjami reguły. Ustawienie to jest przydatne, gdy reguła jest aktywowana na przykład warunkami trybów dziennego i nocnego, ponieważ zapobiega niepożądanemu uruchamianiu reguły przez niewielkie zmiany natężenia światła podczas wschodu i zachodu słońca.

Condition (Warunek): Wybierz warunek z listy. Dopiero po spełnieniu tego warunku urządzenie wykona akcję. Jeśli określono wiele warunków, to do wyzwolenia działania konieczne jest spełnienie wszystkich z nich. Informacje na temat konkretnych warunków można znaleźć w części Get started with rules for events (Reguły dotyczące zdarzeń).

Use this condition as a trigger (Użyj tego warunku jako wyzwalacza): Zaznacz tę opcję, aby ten pierwszy warunek działał tylko jako wyzwalacz początkowy. Oznacza to, że po aktywacji reguła pozostanie czynna przez cały czas, gdy są spełniane wszystkie pozostałe warunki, bez względu na stan pierwszego warunku. Jeżeli nie zaznaczysz tej opcji, reguła będzie aktywna po spełnieniu wszystkich warunków.

Invert this condition (Odwróć ten warunek): Zaznacz tę opcję, jeśli warunek ma być przeciwieństwem dokonanego przez Ciebie wyboru.

Add a condition (Dodaj warunek): Kliknij, aby dodać kolejny warunek.

Action (Akcja): Wybierz akcję z listy i wprowadź jej wymagane informacje. Informacje na temat konkretnych akcji można znaleźć w części Get started with rules for events (Reguły dotyczące zdarzeń).

W urządzeniu mogą być wstępnie skonfigurowane niektóre z następujących reguł:

Front-facing LED Activation: LiveStream (Aktywacja przedniej diody LED: transmisja na żywo): Gdy zostanie włączony mikrofon i urządzenie odbierze strumień na żywo, przednia dioda LED w urządzeniu audio zacznie świecić na zielono.

Front-facing LED Activation: Recording (Aktywacja przedniej diody LED: nagranie): Gdy zostanie włączony mikrofon w czasie trwającego zapisu, przednia dioda LED w urządzeniu audio zacznie świecić na zielono.

Front-facing LED Activation: SIP (Aktywacja przedniej diody LED: SIP): Gdy w czasie aktywnego połączenia SIP zostanie włączony mikrofon, przednia dioda LED w urządzeniu audio zacznie świecić na zielono. Aby to zdarzenie było wyzwalane, w urządzeniu audio musi zostać wcześniej włączona obsługa protokołu SIP.

Pre-announcement tone: Play tone on incoming call (Dźwięk zapowiedzi: odtworzenie dźwięku przy połączeniu przychodzącym): Gdy do urządzenia audio jest wykonywane połączenie SIP, następuje odtwarzanie predefiniowanego klipu audio. Na urządzeniu audio musi być włączona obsługa protokołu SIP. Aby rozmówca używający protokołu SIP usłyszał dzwonek telefonu w trakcie odtwarzania klipu audio, na koncie SIP urządzenia audio musi być ustawiona opcja braku automatycznego odbierania połączeń.

Pre-announcement tone: Answer call after incoming call-tone (Dźwięk zapowiedzi: odebranie połączenia po dźwięku połączenia przychodzącego): Po zakończeniu odtwarzania klipu audio przychodzące połączenie SIP jest odbierane. Na urządzeniu audio musi być włączona obsługa protokołu SIP.

Loud ringer (Głośny dzwonek): Gdy do urządzenia audio jest wykonywane połączenie SIP, następuje odtwarzanie predefiniowanego klipu audio pod warunkiem włączenia tej reguły. Na urządzeniu audio musi być włączona obsługa protokołu SIP.

Add a recipient (Dodaj odbiorcę): Kliknij, aby dodać odbiorcę.

Nazwa: Wprowadź nazwę odbiorcy.

Type (Typ): Wybierz z listy:

• FTP

• • Host: Wprowadź adres IP lub nazwę hosta serwera. W przypadku wprowadzenia nazwy hosta upewnij się, że w ustawieniu System > Network > IPv4 and IPv6 (System > Sieć > IPv4 i IPv6) podano serwer DNS.

  • Port: Wprowadź numer portu wykorzystywanego przez serwer FTP. Domyślny port to 21.

  • Folder: Wprowadź ścieżkę dostępu do katalogu, w którym mają być przechowywane pliki. Jeśli nie ma takiego katalogu na serwerze FTP, podczas wczytywania plików zostanie wyświetlony komunikat o błędzie.

  • Username (Nazwa użytkownika): Należy tu wprowadzić nazwę użytkownika, która będzie używana przy logowaniu.

  • Hasło: Wprowadź hasło logowania.

  • Use temporary file name (Użyj tymczasowej nazwy pliku): Wybierz tę opcję, aby wczytywać pliki z tymczasowymi, automatycznie generowanymi nazwami plików. Po zakończeniu wczytywania nazwy plików zostaną zmienione na docelowe. W przypadku przerwania/wstrzymania wczytywania plików nie zostaną one uszkodzone. Pliki tymczasowe nadal pozostaną na dysku. Dzięki temu będzie wiadomo, że wszystkie pliki o danej nazwie są prawidłowe.

  • Use passive FTP (Użyj pasywnego FTP): W normalnych warunkach produkt po prostu wysyła żądanie otwarcia połączenia do serwera FTP. Urządzenie inicjuje przesyłanie danych na serwer docelowy i kontrolę serwera FTP. Jest to zazwyczaj konieczne w przypadku zapory ogniowej pomiędzy urządzeniem a serwerem FTP.

• HTTP

• • URL: Wprowadź adres sieciowy serwera HTTP oraz skrypt obsługujący żądanie. Na przykład: http://192.168.254.10/cgi-bin/notify.cgi.

  • Username (Nazwa użytkownika): Należy tu wprowadzić nazwę użytkownika, która będzie używana przy logowaniu.

  • Hasło: Wprowadź hasło logowania.

  • Proxy: Włącz tę opcję i wpisz wymagane informacje, jeżeli konieczne jest dodanie serwera proxy w celu połączenia w serwerem HTTP.

• HTTPS

• • URL: Wprowadź adres sieciowy serwera HTTPS oraz skrypt obsługujący żądanie. Na przykład: https://192.168.254.10/cgi-bin/notify.cgi.

  • Validate server certificate (Potwierdź certyfikat serwera): Zaznacz tę opcję, aby sprawdzić certyfikat utworzony przez serwer HTTPS.

  • Username (Nazwa użytkownika): Należy tu wprowadzić nazwę użytkownika, która będzie używana przy logowaniu.

  • Hasło: Wprowadź hasło logowania.

  • Proxy: Włącz tę opcję i wpisz wymagane informacje, jeżeli konieczne jest dodanie serwera proxy w celu połączenia w serwerem HTTPS.

• Sieciowa pamięć masowa

  Umożliwia dodanie takiego zasobu sieciowego, jak NAS (sieciowy zasób dyskowy), i wykorzystywanie go jako odbiorcy plików. Pliki zapisywane są w formacie Matroska (MKV).

• • Host: Wprowadź adres IP lub nazwę hosta serwera pamięci sieciowej.

  • Udział: Podaj nazwę współdzielonego udziału na serwerze hosta.

  • Folder: Wprowadź ścieżkę dostępu do katalogu, w którym mają być przechowywane pliki.

  • Username (Nazwa użytkownika): Należy tu wprowadzić nazwę użytkownika, która będzie używana przy logowaniu.

  • Hasło: Wprowadź hasło logowania.

• SFTP

• • Host: Wprowadź adres IP lub nazwę hosta serwera. W przypadku wprowadzenia nazwy hosta upewnij się, że w ustawieniu System > Network > IPv4 and IPv6 (System > Sieć > IPv4 i IPv6) podano serwer DNS.

  • Port: Wprowadź numer portu wykorzystywanego przez serwer SFTP. Domyślny port to 22.

  • Folder: Wprowadź ścieżkę dostępu do katalogu, w którym mają być przechowywane pliki. Jeśli nie ma takiego katalogu na serwerze SFTP, podczas wczytywania plików zostanie wyświetlony komunikat o błędzie.

  • Username (Nazwa użytkownika): Należy tu wprowadzić nazwę użytkownika, która będzie używana przy logowaniu.

  • Hasło: Wprowadź hasło logowania.

  • SSH host public key type (Typ klucza publicznego hosta SSH) (MD5): Wprowadź odcisk cyfrowy klucza publicznego zdalnego hosta (ciąg 32 cyfr w szesnastkowym systemie liczbowym). Klient SFTP obsługuje serwery SFTP stosujące SSH-2 i typy klucza hosta RSA, DSA, ECDSA i ED25519. RSA jest preferowaną metodą podczas negocjacji; następnie wykorzystywane są metody ECDSA, ED25519 i DSA. Upewnij się, że wprowadzono prawidłowy klucz hosta MD5 używany przez serwer SFTP. Urządzenie Axis obsługuje klucze szyfrowania MD5 i SHA-256, ale my zalecamy używanie klucza SHA-256, ponieważ jest bezpieczniejszy niż MD5. Więcej informacji o konfigurowaniu serwera SFTP dla urządzenia Axis można znaleźć w portalu poświęconym systemowi AXIS OS.

  • SSH host public key type (Typ klucza publicznego hosta SSH) (SHA256): Wprowadź odcisk cyfrowy klucza publicznego zdalnego hosta (ciąg 43 cyfr w systemie kodowania Base64). Klient SFTP obsługuje serwery SFTP stosujące SSH-2 i typy klucza hosta RSA, DSA, ECDSA i ED25519. RSA jest preferowaną metodą podczas negocjacji; następnie wykorzystywane są metody ECDSA, ED25519 i DSA. Upewnij się, że wprowadzono prawidłowy klucz hosta MD5 używany przez serwer SFTP. Urządzenie Axis obsługuje klucze szyfrowania MD5 i SHA-256, ale my zalecamy używanie klucza SHA-256, ponieważ jest bezpieczniejszy niż MD5. Więcej informacji o konfigurowaniu serwera SFTP dla urządzenia Axis można znaleźć w portalu poświęconym systemowi AXIS OS.

  • Use temporary file name (Użyj tymczasowej nazwy pliku): Wybierz tę opcję, aby wczytywać pliki z tymczasowymi, automatycznie generowanymi nazwami plików. Po zakończeniu wczytywania nazwy plików zostaną zmienione na docelowe. W przypadku przerwania/wstrzymania wczytywania plików nie zostaną one uszkodzone. Pliki tymczasowe nadal pozostaną na dysku. Dzięki temu będzie wiadomo, że wszystkie pliki o danej nazwie są prawidłowe.

• SIP or VMS (SIP lub VMS):

  SIP: Wybierz w celu nawiązania połączenia SIP.

  VMS: Wybierz w celu nawiązania połączenia VMS.

• • From SIP account (Z konta SIP): Wybierz z listy.

  • To SIP address (Na adres SIP): Wprowadź adres SIP.

  • Test (Testuj): Kliknij, aby sprawdzić, czy ustawienia połączeń działają prawidłowo.

• E-mail

• • Wyślij wiadomość e-mail do: Wprowadź adresy odbiorców. Aby wprowadzić wiele adresów e-mail, oddziel je przecinkami.

  • Wyślij e-mail przez: Wprowadź adres serwera nadawcy.

  • Username (Nazwa użytkownika): Wprowadź nazwę użytkownika serwera poczty. Jeżeli serwer nie wymaga uwierzytelnienia, nie wypełniaj tego pola.

  • Hasło: Wprowadź hasło dostępu do serwera poczty. Jeżeli serwer nie wymaga uwierzytelnienia, nie wypełniaj tego pola.

  • Email server (SMTP) (Serwer poczty e-mail (SMTP)): Wprowadź nazwę serwera SMTP, na przykład smtp.gmail.com, smtp.mail.yahoo.com.

  • Port: wprowadź numer portu serwera SMTP, używając wartości z zakresu 0–65535. Wartość domyślna to 587.

  • Szyfrowanie: Aby używać szyfrowania, wybierz opcję SSL lub TLS.

  • Validate server certificate (Potwierdź certyfikat serwera): Jeżeli używasz szyfrowania, zaznacz tę opcję, aby weryfikować tożsamość urządzenia. Certyfikat może mieć własny podpis lub podpis jednostki certyfikującej (CA).

  • POP authentication (Uwierzytelnianie POP): Włącz tę opcję i wprowadź nazwę serwera POP, na przykład pop.gmail.com.

  • Uwaga

    Niektórzy dostawcy usług poczty elektronicznej stosują filtry bezpieczeństwa, uniemożliwiające odbiór lub przeglądanie dużej liczby załączników, odbieranie wiadomości cyklicznych itp. Aby zapobiec zablokowaniu konta lub usunięciu wiadomości, należy sprawdzić regulamin zabezpieczeń dostawcy usług.

• TCP

• • Host: Wprowadź adres IP lub nazwę hosta serwera. W przypadku wprowadzenia nazwy hosta upewnij się, że w ustawieniu System > Network > IPv4 and IPv6 (System > Sieć > IPv4 i IPv6) podano serwer DNS.

  • Port: Wprowadź numer portu dostępowego serwera.

Test (Testuj): Kliknij, aby przetestować konfigurację.

Menu kontekstowe zawiera opcje:

View recipient (Pokaż odbiorcę): Kliknij, aby wyświetlić wszystkie dane odbiorcy.

Copy recipient (Kopiuj odbiorcę): Kliknij, aby skopiować odbiorcę. Po skopiowaniu odbiorcy można wprowadzić zmiany w nowym wpisie odbiorcy.

Delete recipient (Usuń odbiorcę): Kliknij, aby trwale usunąć odbiorcę.

Harmonogramów i zdarzeń jednorazowych można użyć jako warunków reguł. Na liście wyświetlane są wszystkie harmonogramy i zdarzenia jednorazowe skonfigurowane dla produktu, a także informacje dotyczące ich konfiguracji.

Add schedule (Dodaj harmonogram): Kliknij, aby utworzyć harmonogram lub impuls.

Wyzwalacz manualny służy do ręcznego wyzwalania reguły. Wyzwalacza manualnego można na przykład użyć do walidacji akcji podczas instalacji i konfiguracji produktu.

MQTT (przesyłanie telemetryczne usługi kolejkowania wiadomości) to standardowy protokół do obsługi komunikacji w Internecie rzeczy (IoT). Został zaprojektowany z myślą o uproszczeniu integracji IoT i jest wykorzystywany w wielu branżach do podłączania urządzeń zdalnych przy jednoczesnej minimalizacji objętości kodu i obciążenia sieci. Klient MQTT w oprogramowaniu urządzeń Axis może ułatwiać integrację danych i zdarzeń generowanych w urządzeniu z systemami, które nie są oprogramowaniem do zarządzania materiałem wizyjnym (VMS).

Konfiguracja urządzenia jako klienta MQTT. Komunikacja MQTT oparta jest na dwóch jednostkach, klientach i brokerze. Klienci mogą wysyłać i odbierać wiadomości. Broker odpowiedzialny jest za rozsyłanie wiadomości między klientami.

Więcej informacji o protokole MQTT znajdziesz w portalu poświęconym systemowi AXIS OS.

ALPN to rozszerzenie TLS/SSL umożliwiające wybranie protokołu aplikacji na etapie uzgadniania połączenia między klientem a serwerem. Służy do włączania ruchu MQTT przez port używany przez inne protokoły, takie jak HTTP. Czasami może nie być dedykowanego portu otwartego dla komunikacji MQTT. W takich przypadkach pomocne może być korzystanie z ALPN do negocjowania użycia MQTT jako protokołu aplikacji na standardowym porcie akceptowanym przez zapory sieciowe.

Connect (Połącz): włącz lub wyłącz klienta MQTT.

Status (Stan): pokazuje bieżący status klienta MQTT.

Broker

Host: wprowadź nazwę hosta lub adres IP serwera MQTT.

Protocol (Protokół): wybór protokołu, który ma być używany.

Port: wprowadź numer portu.

• 1883 to wartość domyślna ustawienia MQTT over TCP (MQTT przez TCP)

• 8883 to wartość domyślna dla MQTT przez SSL

• 80 to wartość domyślna dla MQTT przez WebSocket

• 443 to wartość domyślna dla MQTT przez WebSocket Secure

ALPN protocol (Protokół ALPN): Wprowadź nazwę protokołu ALPN dostarczoną przez dostawcę brokera MQTT. Dotyczy to tylko ustawień MQTT przez SSL i MQTT przez WebSocket Secure.

Username (Nazwa użytkownika): należy tu wprowadzić nazwę użytkownika, która będzie umożliwiać klientowi dostęp do serwera.

Hasło: wprowadzić hasło dla nazwy użytkownika.

Client ID (Identyfikator klienta): wprowadź identyfikator klienta. Identyfikator klienta jest wysyłany do serwera w momencie połączenia klienta.

Clean session (Czysta sesja): steruje zachowaniem w czasie połączenia i czasie rozłączenia. Po wybraniu tej opcji informacje o stanie są odrzucane podczas podłączania i rozłączania.

HTTP proxy (Serwer proxy HTTP): Adres URL o maksymalnej długości 255 bajtów. Jeśli nie chcesz używać serwera proxy HTTP, możesz zostawić to pole puste.

HTTPS proxy (Serwer proxy HTTPS): Adres URL o maksymalnej długości 255 bajtów. Jeśli nie chcesz używać serwera proxy HTTPS, możesz zostawić to pole puste.

Keep alive interval (Przedział czasowy KeepAlive) Umożliwia klientowi detekcję, kiedy serwer przestaje być dostępny, bez konieczności oczekiwania na długi limit czasu TCP/IP.

Timeout (Przekroczenie limitu czasu): interwał czasowy (w sekundach) pozwalający na zakończenie połączenia. Wartość domyślna: 60

Prefiks tematu urządzenia: Używany w domyślnych wartościach tematu w komunikacie łączenia i komunikacie LWT na karcie MQTT client (Klient MQTT) oraz w warunkach publikowania na karcie MQTT publication (Publikacja MQTT).

Reconnect automatically (Ponowne połączenie automatyczne): określa, czy klient powinien ponownie połączyć się automatycznie po rozłączeniu.

Komunikat łączenia

określa, czy podczas ustanawiania połączenia ma być wysyłany komunikat.

Send message (Wysłanie wiadomości): włącz, aby wysyłać wiadomości.

Use default (Użyj domyślnych): wyłącz, aby wprowadzić własną wiadomość domyślną.

Topic (Temat): wprowadź temat wiadomości domyślnej.

Payload (Próbka): wprowadź treść wiadomości domyślnej.

Retain (Zachowaj): wybierz, aby zachować stan klienta w tym Topic (Temacie)

QoS: zmiana warstwy QoS dla przepływu pakietów.

Wiadomość Ostatnia Wola i Testament

Funkcja Last Will Testament (LWT) zapewnia klientowi dostarczenie informacji wraz z poświadczeniami w momencie łączenia się z brokerem. Jeżeli klient nie rozłączy się w pewnym momencie w późniejszym terminie (może to być spowodowane brakiem źródła zasilania), może umożliwić brokerowi dostarczenie komunikatów do innych klientów. Ten komunikat LWT ma taką samą postać jak zwykła wiadomość i jest kierowany przez tę samą mechanikę.

Send message (Wysłanie wiadomości): włącz, aby wysyłać wiadomości.

Use default (Użyj domyślnych): wyłącz, aby wprowadzić własną wiadomość domyślną.

Topic (Temat): wprowadź temat wiadomości domyślnej.

Payload (Próbka): wprowadź treść wiadomości domyślnej.

Retain (Zachowaj): wybierz, aby zachować stan klienta w tym Topic (Temacie)

QoS: zmiana warstwy QoS dla przepływu pakietów.

Użyj domyślnego prefiksu: Wybierz ustawienie, aby używać domyślnego prefiksu zdefiniowanego za pomocą prefiksu urządzenia w zakładce MQTT client (Klient MQTT).

Dołącz nazwę tematu: Wybierz, aby do tematu MQTT dołączać tematy opisujące warunek.

Dołącz nazwy przestrzenne tematu: Wybierz, aby do tematu MQTT dołączać przestrzenie nazw tematów ONVIF.

Include serial number (Uwzględnij numer seryjny): Wybierz, aby w danych właściwych usługi MQTT umieszczać numer seryjny urządzenia.

Add condition (Dodaj warunek): Kliknij, aby dodać warunek.

Retain (Zachowaj): Definiuje, które komunikaty MQTT mają być wysyłane jako zachowywane.

• Brak: Wysyłanie wszystkich komunikatów jako niezachowywanych.

• Property (Właściwość): Wysyłanie tylko komunikatów ze stanem jako zachowywanych.

• All (Wszystkie): Wysyłanie komunikatów ze stanem i bez stanu jako zachowywanych.

QoS: Wybierz żądany poziom publikacji MQTT.

Add subscription (Dodaj subskrypcję): Kliknij, aby dodać nową subskrypcję usługi MQTT.

Subscription filter (Filtr subskrypcyjny): Wprowadź temat MQTT, który chcesz subskrybować.

Use device topic prefix (Użyj prefiksu tematu urządzenia): Dodaj filtr subskrypcji jako prefiks do tematu MQTT.

Subscription type (Typ subskrypcji):

• Stateless (Bez stanu): Wybierz, aby przekształcać komunikaty MQTT na komunikaty bezstanowe.

• Stateful (Ze stanem): Wybierz, aby przekształcać komunikaty MQTT na warunek. Dane właściwe będą służyły do określania stanu.

QoS: Wybierz żądany poziom subskrypcji MQTT.

Add overlay modifier (Dodaj modyfikator nałożenia): Kliknij, aby dodać nowy modyfikator nakładki.

Topic filter (Filtr tematów): Dodaj temat MQTT zawierający dane, które mają być pokazywane w nakładce.

Data field (Pole danych): Wprowadź klucz danych właściwych komunikatu, które mają być wyświetlane w nakładce, zakładając, że komunikat jest w formacie JSON.

• Modifier (Modyfikator): Używanie utworzonego modyfikatora podczas tworzenia nakładki.

• Modyfikatory rozpoczynające się ciągiem znaków #XMP pokazują wszystkie dane otrzymane z tematu.

• Modyfikatory rozpoczynające się ciągiem znaków #XMD pokazują dane wprowadzone w polu danych.

SIP setup assistant (Asystent konfiguracji SIP): kliknięcie tej opcji pozwala skonfigurować SIP krok po kroku.

Enable SIP (Włącz SIP): Zaznacz tę opcję, aby umożliwić inicjowanie i odbieranie połączeń SIP.

Allow incoming calls (Zezwalaj na połączenia przychodzące): Zaznacz tę opcję, aby zezwalać na połączenia przychodzące z innych urządzeń SIP.

• Obsługa połączeń

• Calling timeout (Limit czasu wywołania): ta opcja pozwala ustawić maksymalny czas prób nawiązania połączenia, gdy nikt nie odbiera.

• Incoming call duration (Czas trwania rozmowy przychodzącej): ustaw maksymalny czas trwania połączenia przychodzącego (maks. 10 min).

• End calls after (Zakończ połączenie po): ustaw maksymalny czas trwania połączenia (maks. 60 min). Zaznacz opcję Infinite call duration (Nieskończony czas trwania połączenia), jeśli nie chcesz ograniczać długości połączenia.

• Porty
• Numer portu musi należeć do przedziału od 1024 do 65535.

• SIP port (Port SIP): Port sieciowy wykorzystywany zazwyczaj do komunikacji SIP. Ruch sygnalizacyjny przez ten port nie jest szyfrowany. Domyślny numer portu to 5060. W razie potrzeby wprowadź inny numer portu.

• Port TLS: Port sieciowy wykorzystywany do szyfrowanej komunikacji SIP. Ruch sygnalizacyjny za pośrednictwem tego portu jest szyfrowany przy użyciu Transport Layer Security (TLS). Domyślny numer portu to 5061. W razie potrzeby wprowadź inny numer portu.

• Port początkowy RTP: Port sieciowy wykorzystywany do pierwszego przesłania strumienia mediów RTP w połączeniu SIP. Domyślny początkowy numer portu to 4000. Niektóre zapory mogą blokować ruch RTP na portach o określonych numerach.

• NAT Transversal
• Użyj NAT (Network Address Translation), gdy urządzenie znajduje się w prywatnej sieci (LAN) i chcesz je udostępnić spoza tej sieci.
• Uwaga

  Router musi obsługiwać NAT Traversal, aby można było włączyć te opcję. Router musi również obsługiwać protokół UPnP®.

• Każdy protokół NAT traversal może być używany oddzielnie lub w różnych kombinacjach w zależności od środowiska sieciowego.

• ICE: Protokół ICE (Interactive Connectivity Establishment) zwiększa szanse na wyszukanie najlepszej ścieżki komunikacji między urządzeniami typu peer. Szanse na wykorzystanie protokołu ICE można zwiększyć po włączeniu STUN i TURN.

• STUN : STUN (Session Traversal Utilities for NAT) to protokół sieciowy klient-serwer umożliwiający urządzeniom określenie, czy znajduje się on za NAT lub zaporą, a następnie uzyskanie zmapowanego publicznego adresu IP i numeru portu przypisanego do połączeń ze zdalnymi hostami. Wprowadź adres serwera STUN, na przykład adres IP.

• TURN: TURN (Traversal Using Relays around NAT) to protokół umożliwiający urządzeniem za routerem NAT lub zaporą otrzymywanie danych z innych hostów (poprzez TCP lub UDP). Wprowadź adres serwera TURN i dane logowania.

• Dźwięk

• Audio codec priority (Priorytet kodeka audio): Wybierz co najmniej jeden kodek audio z żądaną jakością dźwięku na potrzeby połączeń SIP. W celu zmiany kolejności priorytetów przeciągnij i upuść w inne miejsca.

• Uwaga

  Wybrane kodeki muszą być takie same, jak kodeki odbiorcy, ponieważ to one decydują o jakości połączenia.

• Audio direction (Kierunek dźwięku): Wybierz dozwolone kierunki dźwięku.

• Dodatkowe

• UDP-to-TCP switching (Przełączanie UDP–TCP): Wybierz, aby umożliwić tymczasowe przełączenie protokołu transmisji z UDP (User Datagram Protocol) na TCP (Transmission Control Protocol). Przełączanie przydaje się w celu uniknięcia fragmentacji; przełączenie jest możliwe w zakresie 200 bajtów MTU lub więcej niż 1300 bajtów MTU.

• Allow via rewrite (Umożliwiaj przepisanie): Wybierz, aby wysyłać lokalny adres IP zamiast publicznego adresu IP routera.

• Allow contact rewrite (Umożliwiaj przepisanie przy kontakcie): Wybierz, aby wysyłać lokalny adres IP zamiast publicznego adresu IP routera.

• Register with server every (Rejestruj na serwerze co): Ustaw częstotliwość rejestrowania się urządzenia na serwerze SIP dla istniejących kont SIP.

• DTMF payload type (Typ próbki DTMF): Zmienia domyślny typ próbki na DTMF.

• Maksymalna liczba retransmisji: Ustaw maksymalną liczbę prób nawiązywania przez urządzenie połączenia z serwerem SIP, zanim urządzenie zrezygnuje.

• Sekundy do odblokowania awaryjnego: Ustaw liczbę sekund, po której urządzenie spróbuje ponownie się połączyć z głównym serwerem SIP po awaryjnym przełączeniu na dodatkowy serwer SIP.

Wszystkie bieżące konta SIP znajdują się na karcie SIP accounts (Konta SIP). Zarejestrowane konta oznaczone są kolorowymi okręgami statusu.

• Konto zostało zarejestrowane na serwerze SIP.
• Wystąpił problem z kontem. Możliwe przyczyny: błąd autoryzacji, nieprawidłowe dane uwierzytelniające konta lub brak konta SIP wyszukiwanego przez serwer.

Konto peer to peer (domyślne) jest kontem tworzonym automatycznie. Można je usunąć po utworzeniu co najmniej jednego innego konta i ustawieniu go jako domyślne. Konto domyślne zawsze będzie wykorzystywane do nawiązania połączenia VAPIX ® Application Programming Interface (API) w przypadku, gdy nie zostanie określone, z którego konta SIP ma być wykonane połączenie.

• Add account (Dodaj konto): Kliknij, aby utworzyć nowe konto SIP.

• Active (Aktywne): wybierz tę opcję, aby użyć tego konta.

• Ustaw jako domyślne: zaznacz tę opcję, aby ustawić konto jako domyślne. Konto domyślne jest wymagane; można ustawić tylko jedno konto jako domyślne.

• Answer automatically (Odbierz automatycznie): wybierz tę opcję, aby automatycznie odbierać połączenia.

• Prioritize IPv6 over IPv4 (Pierwszeństwo IPv6 względem IPv4): po wybraniu tej opcji adresy IPv6 są traktowane nadrzędnie względem IPv4. Ta funkcja przydaje się podczas łączenia z kontami P2P lub nazwami domen rozpoznawanymi zarówno w adresach IPv4, jak i IPv6. Priorytet IPv6 można nadać tylko tym nazwom domen, które są mapowane na adresy IPv6.

• Nazwa: Wprowadź nazwę opisową. Może to być na przykład imię i nazwisko, rola lub lokalizacja. Nazwa nie musi być unikalna.

• User ID (ID użytkownika): Wprowadź numer wewnętrzny lub numer telefonu przypisany do urządzenia.

• Peer-to-peer: służy do wykonywania bezpośrednich połączeń z innym urządzeniem SIP w sieci lokalnej.

• Zarejestrowane: służy do wykonywania połączeń z urządzeniami SIP spoza sieci lokalnej (przez serwer SIP).

• Domain (Domena): jeśli to możliwe, wprowadź nazwę publicznej domeny. Będzie ona wyświetlana jako część adresu SIP podczas wywoływania innych kont.

• Hasło: wprowadź hasło powiązane z kontem SIP, aby uwierzytelnić się na serwerze SIP.

• Authentication ID (ID uwierzytelniania): wprowadź identyfikator uwierzytelnienia używany do uwierzytelniania na serwerze SIP. Jeśli jest on taki sam, jak identyfikator użytkownika, nie trzeba go wprowadzać.

• Caller ID (ID rozmówcy): nazwa wyświetlana odbiorcom połączeń przychodzących z urządzenia.

• Rejestrator: wprowadź adres IP rejestratora.

• Tryb transmisji: Wybierz tryb transmisji SIP dla konta: UPD, TCP lub TLS.

• TLS version (Wersja TLS) (tylko w trybie transportu TLS): wybierz wersję TLS. Wersje v1.2 and v1.3 są najbezpieczniejsze. Automatic (Automatycznie) wybiera najbezpieczniejszą wersję obsługiwaną przez system.

• Media encryption (Szyfrowanie mediów) (tylko w trybie TLS): wybierz rodzaj szyfrowania mediów (audio i wideo) w połączeniach SIP.

• Certificate (Certyfikat) (tylko w trybie TLS): Wybierz certyfikat.

• Verify server certificate (Potwierdź certyfikat serwera) (tylko w trybie TLS): zaznacz, aby potwierdzać certyfikat serwera.

• Secondary SIP server (Dodatkowy serwer SIP): Włącz, aby w razie niepowodzenia rejestracji na głównym serwerze SIP urządzenie podjęło próbę rejestracji na serwerze dodatkowym.

• SIP secure (Bezpieczny SIP): wybierz tę opcję, aby użyć protokołu Secure Session Initiation Protocol (SIPS). Protokół SIPD wykorzystuje tryb transmisji TLS do szyfrowania ruchu.

• Serwery proxy

• • Proxy: Kliknij, aby dodać serwer proxy.

  • Prioritize (Nadaj priorytet): Po dodaniu dwóch lub więcej serwerów proxy kliknij, aby określić ich priorytet.

  • Server address (Adres serwera): Tu należy wprowadzić adres IP serwera proxy SIP.

  • Username (Nazwa użytkownika): wprowadź nazwę użytkownika serwera proxy SIP, jeśli to konieczne.

  • Hasło: wprowadź hasło do serwera proxy SIP, jeśli to konieczne.

• Nagranie wideo

• • View area (Obszar obserwacji): wybierz obszar obserwacji połączeń wideo. Jeśli nie zostanie wybrany obszar obserwacji, zostanie użyty widok natywny.

  • Rozdzielczość: wybierz rozdzielczość połączeń wideo. Rozdzielczość wpływa na wymagane zapotrzebowanie na przepustowość.

  • Frame rate (Liczba klatek na sekundę): wybierz liczbę klatek na sekundę w połączeniach wideo. Poklatkowość wpływa na wymagane zapotrzebowanie na przepustowość.

  • H.264 profile (Profil H.264): Wybierz profil połączeń wideo.

SIP account (Konto SIP): Wybierz konto, z którego ma zostać wykonane połączenie testowe.

Adres SIP: Wprowadź adres SIP i kliknij , aby wykonać połączenie testowe i zweryfikować działanie konta.

Ignore (Ignoruj): włączenie tej opcji będzie powodowało ignorowanie zasobów pamięci sieciowej.

Add network storage (Dodaj zasób sieciowy): Kliknij tę opcję w celu dodania udziału sieciowego, w którym będziesz zapisywać nagrania.

• Adres: Wprowadź adres IP lub nazwę serwera hosta. Zazwyczaj jest nim NAS (sieciowy zasób dyskowy). Zalecamy skonfigurowanie hosta tak, aby używał stałego adresu IP (nie DHCP, ponieważ dynamiczne adresy IP mogą się zmienić) albo używanie DNS. Nazwy Windows SMB/CIFS nie są obsługiwane.

• Network share (Udział sieciowy): Podaj nazwę współdzielonego udziału na serwerze hosta. Z jednego udziału sieciowego może korzystać kilka urządzeń Axis, ponieważ każde z nich ma swój folder.

• User (Użytkownik): Jeżeli serwer wymaga logowania, wprowadź nazwę użytkownika. W celu zalogowania się do konkretnego serwera domeny wprowadź domenę azwę użytkownika.

• Hasło: Jeżeli serwer wymaga logowania, podaj hasło.

• SMB version (Wersja SMB): Wybierz wersję protokołu pamięci masowej SMB, który będzie używany do łączenia z sieciowym zasobem dyskowym. Jeżeli wybierzesz opcję Auto (Automatycznie), urządzenie będzie próbowało użyć jednej z bezpiecznych wersji protokołu SMB: 3.02, 3.0 lub 2.1. Wybierz opcję 1.0 lub 2.0, aby łączyć ze starszymi sieciowymi zasobami dyskowymi, które nie obsługują wyższych wersji. Więcej informacji o obsłudze protokołu SMB w urządzeniach Axis znajdziesz tutaj.

• Add share without testing (Dodaj udział bez testowania): Wybierz tę opcję, aby dodać udział sieciowy, nawet jeżeli podczas testu połączenia zostanie wykryty błąd. Błąd może wynikać na przykład z niepodania hasła, podczas gdy serwer go wymaga.

Remove network storage (Usuń sieciową pamięć masową): Kliknij tę opcję w celu odinstalowania, odpięcia i usunięcia połączenia z udziałem sieciowym. Spowoduje to usunięcie wszystkich ustawień udziału sieciowego.

Unbind (Odepnij): Kliknięcie tej opcji spowoduje odpięcie i odłączenie udziału sieciowego.
Bind (Powiąż): kliknięcie tej opcji spowoduje powiązanie i połączenie udziału sieciowego.

Unmount (Odmontuj): Kliknięcie tej opcji spowoduje odmontowanie udziału sieciowego.
Mount (Zamontuj): kliknięcie tej opcji spowoduje zamontowanie udziału sieciowego.

Write protect (Zabezpieczenie przed zapisem): Włącz tę opcję, aby uniemożliwić zapis w udziale sieciowym i zabezpieczyć nagrania przed usunięciem. Nie można formatować udziału sieciowego zabezpieczonego przed zapisem.

Retention time (Czas przechowywania): Wybierz, jak długo nagrania mają być przechowywane, aby ograniczyć liczbę starych nagrań lub ze względu na zachowanie zgodności z regulacjami w sprawie przechowywania danych. Zapełnienie zasobu sieciowego spowoduje usunięcie starych nagrań przed upływem wybranego czasu.

Narzędzia

• Test connection (Test połączenia): Opcja ta służy do sprawdzenia połączenia z udziałem sieciowym.

• Format (Formatuj): Istnieje możliwość sformatowania udziału sieciowego, np., gdy chcesz szybko usunąć wszystkie dane. CIFS jest dostępną opcją systemu plików.

• Use tool (Użyj narzędzia): Kliknij, aby aktywować wybrane narzędzie.

Add accounts (Dodaj konta): Kliknij, aby dodać nowe konto ONVIF.

Account (Konto): Wprowadź niepowtarzalną nazwę konta.

Nowe hasło: wprowadzić hasło do konta. Hasło musi mieć 1–64 znaki. Dozwolone są tylko możliwe do wydrukowania znaki ASCII (kod od 32 do 126), na przykład litery, cyfry, znaki interpunkcyjne i niektóre symbole.

Repeat password (Powtórz hasło): Wprowadź ponownie to samo hasło.

Rola:

• Administrator: Ma nieograniczony dostęp do wszystkich ustawień. Administrator może tez dodawać, aktualizować i usuwać inne konta.

• Operator: Ma dostęp do wszystkich ustawień poza:

• • Wszystkie ustawienia System.

  • Dodawanie aplikacji.

• Media account (Konto multimediów): Dostęp wyłącznie do strumienia wideo.

Menu kontekstowe zawiera opcje:

Update account (Zaktualizuj konto): Pozwala edytować właściwości konta.

Delete account (Usuń konto): Pozwala usunąć konto. Nie można usunąć konta root.

Add media profile (Dodaj profil mediów): Kliknij, aby dodać nowy profil ONVIF.

Profile name (Nazwa profilu): Dodaj nazwę profilu multimediów.

Video source (Źródło wideo): Wybierz źródło wideo dla swojej konfiguracji.

• Select configuration (Wybierz konfigurację): Wybierz z listy konfigurację zdefiniowaną przez użytkownika. Konfiguracje na liście rozwijanej odpowiadają kanałom wideo urządzenia, w tym widokom wieloobrazowym, obszarom obserwacji i kanałom wirtualnym.

Video encoder (Wideoenkoder): Wybierz format kodowania wideo dla swojej konfiguracji.

• Select configuration (Wybierz konfigurację): Wybierz z listy konfigurację zdefiniowaną przez użytkownika i skonfiguruj ustawienia kodowania. Konfiguracje na liście rozwijanej pełnią rolę identyfikatorów/nazw konfiguracji wideoenkodera. Wybierz użytkownika od 0 do 15, aby zastosować własne ustawienia, lub wybierz jednego z użytkowników domyślnych, aby użyć wstępnie zdefiniowanych ustawień dla określonego formatu kodowania.

Audio source (Źródło audio): Wybierz źródło sygnału wejściowego audio dla swojej konfiguracji.

• Select configuration (Wybierz konfigurację): Wybierz z listy konfigurację zdefiniowaną przez użytkownika i skonfiguruj ustawienia audio. Konfiguracje na liście rozwijanej odpowiadają wejściom audio urządzenia. Jeśli urządzenie ma jedno wejście audio, będzie ono oznaczone jako „user0”. Jeżeli w urządzeniu jest kilka wejść audio, na liście pojawi się odpowiadająca im liczba użytkowników.

Audio encoder (Audioenkoder): Wybierz format kodowania audio dla swojej konfiguracji.

• Select configuration (Wybierz konfigurację): Wybierz z listy konfigurację zdefiniowaną przez użytkownika i skonfiguruj ustawienia kodowania audio. Konfiguracje na liście rozwijanej pełnią rolę identyfikatorów/nazw konfiguracji wideoenkodera audio.

Audio decoder (Audiodekoder): Wybierz format dekodowania audio dla swojej konfiguracji.

• Select configuration (Wybierz konfigurację): Wybierz z listy konfigurację zdefiniowaną przez użytkownika i skonfiguruj ustawienia. Konfiguracje na liście rozwijanej pełnią rolę identyfikatorów/nazw konfiguracji.

Audio output (Wyjście audio): Wybierz format wyjścia audio dla swojej konfiguracji.

• Select configuration (Wybierz konfigurację): Wybierz z listy konfigurację zdefiniowaną przez użytkownika i skonfiguruj ustawienia. Konfiguracje na liście rozwijanej pełnią rolę identyfikatorów/nazw konfiguracji.

Metadata (Metadane): Wybierz metadane, które chcesz uwzględnić w konfiguracji.

• Select configuration (Wybierz konfigurację): Wybierz z listy konfigurację zdefiniowaną przez użytkownika i skonfiguruj metadanych Konfiguracje na liście rozwijanej pełnią rolę identyfikatorów/nazw konfiguracji metadanych.

PTZ: Wybierz ustawienia PTZ dla swojej konfiguracji.

• Select configuration (Wybierz konfigurację): Wybierz z listy konfigurację zdefiniowaną przez użytkownika i skonfiguruj ustawienia PTZ. Konfiguracje na liście rozwijanej odpowiadają kanałom wideo urządzenia z obsługą PTZ.

Create (Utwórz): Kliknij tę opcję, aby zapisać ustawienia i utworzyć profil.

Cancel (Anuluj): Kliknij tę opcję, aby anulować konfigurację i wyzerować wszystkie ustawienia.

profile_x (profil_x): Kliknij nazwę profilu, aby otworzyć i edytować wstępnie skonfigurowany profil.

Ustawienia te są dostępne dla każdego wejścia audio.

Sound level (Poziom dźwięku): Wyreguluj poziom dźwięku w zakresie od 0 do 100, gdzie 0 oznacza największą czułość, a 100 — najmniejszą. Podczas ustawiania poziomu dźwięku można skorzystać ze wskaźnika aktywności. Podczas tworzenia zdarzeń można używać poziomu dźwięku jako warunku. Użytkownik określa, czy działanie będzie inicjowane wtedy, gdy poziom dźwięku wzrośnie powyżej, spadnie poniżej lub przekroczy ustawioną wartość.

Port

Nazwa: edytuj tekst, aby zmienić nazwę portu.

Direction (Kierunek): oznacza, że port jest portem wejścia. oznacza, że jest to port wyjścia. Jeśli port jest konfigurowalny, można kliknąć ikony, aby przełączać się między wejściem a wyjściem.

Normal state (Stan normalny): Kliknij w przypadku obwodu otwartego i w przypadku obwodu zamkniętego.

Current state (Bieżący stan): wyświetla bieżący stan portu. Wejście lub wyjście jest aktywowane w momencie zmiany bieżącego stanu na inny niż stan normalny. Obwód wejścia urządzenia jest otwarty po odłączeniu lub doprowadzeniu napięcia powyżej 1 V DC.

Supervised (Nadzorowane): włącz, aby umożliwić wykrywanie i wyzwalanie działań, jeśli ktoś manipuluje przy połączeniu z cyfrowymi urządzeniami We/Wy. Oprócz wykrywania, czy wejście jest otwarte lub zamknięte, można również wykryć, czy ktoś przy nim manipulował (tzn. przeciął lub doprowadził do zwarcia). Nadzorowanie połączenia wymaga dodatkowego sprzętu (rezystorów końcowych) w zewnętrznej pętli We./Wy.

Raporty

• Wyświetl raport serwera o urządzeniu: Opcja ta pozwala wyświetlić informacje o stanie produktu w wyskakującym oknie. W raporcie o serwerze automatycznie umieszczany jest dziennik dostępu.

• Download the device server report (Pobierz raport serwera o urządzeniu): Opcja ta powoduje utworzenie pliku ZIP, który zawiera pełny raport serwera w pliku tekstowym w formacie UTF–8 oraz migawkę bieżącego podglądu na żywo. Podczas kontaktowania się z pomocą techniczną zawsze dodawaj plik zip raportu serwera.

• Download the crash report (Pobierz raport o awarii): Pobierz archiwum ze szczegółowymi informacjami o stanie serwera. Raport o awarii zawiera informacje znajdujące się w raporcie o serwerze oraz szczegółowe dane pomocne w usuwaniu błędów. W raporcie tym mogą się znajdować informacje poufne, np. ślady sieciowe. Wygenerowanie raportu może potrwać kilka minut.

Dzienniki

• View the system log (Wyświetl dziennik systemu): Kliknij tutaj, aby wyświetlić informacje o zdarzeniach systemowych, takich jak uruchamianie urządzenia, ostrzeżenia i komunikaty krytyczne.

• Wyświetl dziennik dostępu: Kliknij tutaj, by wyświetlić wszystkie nieudane próby uzyskania dostępu do urządzenia, na przykład gdy użyto nieprawidłowego hasła logowania.

Plik śladu sieciowego, rejestrujący aktywność w sieci, może pomóc w rozwiązywaniu problemów.

Trace time (Czas śledzenia): Wybierz czas trwania śledzenia w sekundach lub minutach i kliknij przycisk Download (Pobierz).

Server (Serwer): Kliknij, aby dodać nowy serwer.

Host: Wprowadź nazwę hosta lub adres IP serwera.

Format (Formatuj): Wybierz format komunikatu dziennika systemowego, który ma być używany.

• Axis

• RFC 3164

• RFC 5424

Protocol (Protokół): Wybierz protokołu, który ma być używany:

• UDP (port domyślny to 514)

• TCP (port domyślny to 601)

• TLS (port domyślny to 6514)

Port: Wpisywanie innego numeru portu w miejsce obecnego.

Severity (Ciężkość): Zdecyduj, które komunikaty będą wysyłane po wyzwoleniu.

CA certificate set (Certyfikat CA ustawiony): Umożliwia wyświetlenie aktualnych ustawień lub dodanie certyfikatu.

Opcja zwykłej konfiguracji przeznaczona jest dla zaawansowanych użytkowników, którzy mają doświadczenie w konfigurowaniu urządzeń Axis. Na stronie tej można skonfigurować i edytować większość parametrów.

Restart (Uruchom ponownie): Uruchom ponownie urządzenie. Nie wpłynie to na żadne bieżące ustawienia. Uruchomione aplikacje zostaną ponownie uruchomione automatycznie.

Restore (Przywróć): Opcja ta umożliwia przywrócenie większości domyślnych ustawień fabrycznych. Następnie konieczne jest ponowne skonfigurowanie urządzeń i aplikacji, zainstalowanie aplikacji, które nie zostały wstępnie zainstalowane, a także ponowne utworzenie wszystkich zdarzeń i wstępnych ustawień.

Ustawienia fabryczne: Przywróć wszystkie ustawienia do domyślnych wartości fabrycznych. Po zakończeniu tej operacji konieczne będzie zresetowanie adresu IP w celu uzyskania dostępu do urządzenia.

Uaktualnianie systemu AXIS OS: Umożliwia uaktualnienie do nowej wersji AXIS OS. Nowe wersje mogą zawierać udoskonalenia działania i poprawki błędów oraz zupełnie nowe funkcje. Zalecamy, aby zawsze korzystać z najnowszej wersji systemu AXIS OS. Aby pobrać najnowsza wersję, odwiedź stronę axis.com/support.

• Po uaktualnieniu masz do wyboru trzy opcje:

• Standard upgrade (Aktualizacja standardowa): Umożliwia uaktualnienie do nowej wersji systemu AXIS OS.

• Ustawienia fabryczne: Umożliwia uaktualnienie i przywrócenie ustawień do domyślnych wartości fabrycznych. Jeżeli wybierzesz tę opcję, po uaktualnieniu nie będzie możliwości przywrócenia poprzedniej wersji systemu AXIS OS.

• Autorollback (Automatyczne przywrócenie wersji): Uaktualnij i potwierdź uaktualnienie w ustawionym czasie. Jeżeli nie potwierdzisz, w urządzeniu zostanie przywrócona poprzednia wersja systemu AXIS OS.

Przywracanie systemu AXIS OS: Przywróć poprzednio zainstalowaną wersję systemu AXIS OS.